”Listopadowa refleksja”
Lubań 01.11.2015 r. g.18:00
Wniesienie krzyża ze świec – Muzyka: Mateusz Wójcik (trąbka)
(krzyż wnoszony od zakrystii. Wnosi: Szymon Furmański)

Muzyka 01 (do 0:58) (Podchodzą Małgosia, Gabrysia, Klaudia & Wiktoria)

{Papież Jan Paweł II, Watykan 01.11.1997 r., z rozważania przed modlitwą Anioł Pański}
„Pierwsze dwa dni listopada są dla chrześcijańskiego ludu szczególnym czasem wiary i modlitwy. Podkreślają one „eschatologiczny” charakter tego czasu /…/.
Obchodząc bowiem uroczystość Wszystkich Świętych i wspominając wszystkich wiernych zmarłych, Kościół pielgrzymujący na ziemi przeżywa i wyraża w liturgii duchową więź, która go łączy z Kościołem niebieskim.
Dziś oddajemy cześć świętym wszystkich czasów i modlimy się za naszych bliskich zmarłych nawiedzając ich groby na cmentarzach. Jakże pocieszająca jest myśl, że nasi zmarli są razem z Maryją, z apostołami, z męczennikami, z wyznawcami, z dziewicami i ze wszystkimi świętymi w Raju.
Dzisiejsza uroczystość pomaga nam zatem głębiej zrozumieć podstawową prawdę wiary chrześcijańskiej, którą wyznajemy w „Credo”: prawdę o świętych obcowaniu. Sobór Watykański II tak wypowiada się na ten temat: „wszyscy bowiem, którzy są Chrystusowi, mając Ducha Jego zrastają się w jeden Kościół i zespalają się wzajemnie ze sobą w Chrystusie (por. Ef 4,16). Łączność zatem pielgrzymów z braćmi, którzy zasnęli w pokoju Chrystusowym, bynajmniej nie ustaje; przeciwnie, według nieustannej wiary Kościoła, umacnia się jeszcze dzięki wzajemnemu udzielaniu sobie dóbr duchowych. /…/ Ich przeto troska braterska wspomaga wydatnie słabość naszą” {Lumen Gentium 49}

Pod koniec tekstu tło (utwór 02) – do 0:56, potem wyciszenie (tło)

W trakcie muzyki odchodzą Małgosia i Gabrysia. Klaudia i Wiktoria czytają z lektorium i od ołtarza

 Uroczystość Wszystkich Świętych swoimi korzeniami sięga czasów prześladowań pierwszych chrześcijan, a ściślej czci oddawanej w katakumbach męczennikom za wiarę.

 Z chwilą ogłoszenia Chrześcijaństwa za religię oficjalnie uznaną rozpowszechnia się praktyka przenoszenia całych relikwii lub ich części do poszczególnych miejscowości, z których pochodzili pierwsi męczennicy.

 Otaczano ich największą czcią. Okoliczności ich śmierci były starannie spisywane w tzw. „Aktach męczeństwa”. Ponieważ jednak było bardzo wielu bezimiennych męczenników, po raz pierwszy w IV wieku na Wschodzie {w Antiochii} ustalono jeden wspólny dzień, w którym ich wspominano – było to w pierwszą niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego {nazywano ją niedzielą narodzin świętych dla nieba}.
 Dnia 13 maja 609 roku papież Bonifacy IV otrzymuje od cesarza Fokasa pogańską świątynię PANTEON czyli starożytną świątynię rzymską, poświęconą wszystkim bóstwom, składa tam liczne relikwie pozostałych w katakumbach świętych i konsekruje na kościół pod wezwaniem Matki Bożej i Wszystkich Męczenników. Dniem oddawania czci zmarłym męczennikom staje się odtąd dzień 13 maja.

 W roku 731 papież Grzegorz III przenosi tę uroczystość na dzień 1 listopada. Uroczystość ta nadal jest obchodzona tylko w Rzymie i jego okolicach.

 W roku 837 papież Grzegorz IV ustanawia uroczystość Wszystkich Świętych dla całego Kościoła Katolickiego.

 Uroczystość jest dzisiaj obchodzona tak przez Kościół Katolicki, jak i Prawosławny. Nie obchodzą go natomiast: Kościół Ewangelicko-Augsburski, Zielonoświątkowcy, Metodyści i Baptyści

Muzyka 02: wzmocnienie do końca frazy utworu

Muzyka: 03 [do 0:31] – potem tło
Do ustawionych przy stopniu Karoliny Wiśniowskiej & Gabrysi Kisłowskiej dołączają Klaudia i Wiktoria

 1 LISTOPADA — UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
Wielu ludziom dzień ten kojarzy się ze smutkiem, śmiercią, rozstaniem. Dzieje się tak, gdyż idziemy wówczas na cmentarze, zatrzymujemy się przy grobach naszych bliskich i znajomych, którzy odeszli już do wieczności.
Tymczasem jest to piękne święto !!! Święto zakorzenione w tradycji Kościoła i w Jego nauczaniu. Święto żywych!!! Święto tych, którzy już oglądają oblicze Boga i których radością jest służyć i wspierać nas, będących jeszcze w drodze. Razem z nimi stanowimy jeden, święty i powszechny Kościół.

Po odczytaniu tekstu wzmocnienie dźwięku – następnie ściszenie – po deklamacji wiersza wzmocnienie do końca.

{Ks. Jan Twardowski – Elementarz}

„Czego płaczesz, kogo szukasz?” – zapytał Jezus Magdalenę, która stanęła przy Jego grobie. „Nie zatrzymuj Mnie, bo idę do Ojca, ale idź i opowiadaj, że zmartwychwstałem”.

Nieraz stoimy przy grobach i płaczemy. Chcemy zatrzymać umarłego, a on poszedł do Ojca. Dlatego mamy natychmiast iść w świat i opowiadać, że Bóg powołał Go do siebie.

Jaką radością jest powrót do Ojca!

Muzyka: 04 (do 0:42) – wyciszenie (tło)

W trakcie podkładu Paulina podchodzi do stopnia, do niej dołączają Gabrysia i Karolina. Skłon.

Z Księgi Koheleta
1 Wszystko ma swój czas, i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem*:
2 Jest czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono,
3 czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania,
4 czas płaczu i czas śmiechu, czas zawodzenia i czas pląsów,
5 czas rzucania kamieni i czas ich zbierania, czas pieszczot cielesnych i czas wstrzymywania się od nich,
6 czas szukania i czas tracenia, czas zachowania i czas wyrzucania,
7 czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia,
8 czas miłowania i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju. /Koh 3, 1-8/

Wzmocnienie do końca lub zakończenia frazy utworu.
Wierzę w Świętych obcowanie
W ścieżkę trudną nad wiecznością
Wierzę w poza czas i pamięć
sięgający wspólny Kościół.
Wierzę, że nie gaśnie w śmierci
Żadna myśl i czyn serdeczny
Ci, co odwołani wcześniej
Nas wprowadzą w żywot wieczny.
Święci, którym powierzono
każdy krok nasz, każdy oddech
rzucą w chwałę most zwodzony
na łańcuchach naszych modlitw.

Muzyka: 05 (do 0:35) – potem wyciszenie (tło)

Podczas utworu Paulina i Karolina schodzą dołączając do oczekujących przy stopniu Veroniki i Mateusza.

Tym, co śmierć już przekroczyli
lecz jeszcze ściana ich od Ciebie dzieli
Bądź bramą Bożą, by w Tobie odżyli
Twym zmartwychwstaniem żywi i weseli.
Muzyka: 05 (wzmocnienie – ściszenie)
{Ks. Jan Twardowski – Elementarz}

Niebo, czyściec i piekło to stany, które znajdują się poza granicami czasu i przestrzeni. Na pewno nie są to konkretne miejsca we wszechświecie.
Niebo jest stanem, w którym człowiek żyje z Bogiem, w którym zostaje całkowicie ogarnięty chwałą Bożą. Jego wszechogarniającą miłością.
To ciekawe, że człowiek nie ginie po śmierci, nie podlega unicestwieniu, nie zostaje przez nic wchłonięty, ale nadal żyje. Dzięki temu niebo stanowi dopełnienie człowieczeństwa. Ukazuje wielką wartość człowieka.
Z jednej strony wobec Boga jesteśmy niczym, a z drugiej – nagle okazuje się, że jesteśmy dla Niego ważni także po śmierci, po prostu na zawsze.

[Muzyka 05 do końca]
Muzyka: 06 (do 0:58) – potem wyciszenie (tło)

Podczas podkładu wychodzą: Hania Holumi & Karolina Wiśniowska

Z Księgi Koheleta
1 Słowa Koheleta*, syna Dawida, króla w Jeruzalem. 2 Marność* nad marnościami, powiada Kohelet, marność nad marnościami – wszystko marność. 3 Cóż przyjdzie człowiekowi z całego trudu, jaki zadaje sobie pod słońcem? 4 Pokolenie przychodzi i pokolenie odchodzi, a ziemia trwa po wszystkie czasy. /Koh 1, 2-4/

Po odczytaniu tekstu wzmocnienie dźwięku. Powolne wyciszenie (tło)

Noc późna. Poszli… Już na grobach gasną światła
i spływają pomiędzy drzewa, za którymi w przestrzeni
wszystko się w jasną smugę nad ziemią przelewa.
Odeszli żywi i zamknięto bramy. A ja zostałem wśród cienia,
bo my z nimi coś sobie jeszcze mamy do powiedzenia.
Było tu dzisiaj w noc czarną gwarno i rojno, i strojno, a bez żałoby
i kolory przy ziemi świecące. Żywi przychodzili do swoich, między groby… a umarli także brali suknie uroczyste, jakie tu kiedyś nosili
i siadali na grobach między nimi, żywymi… na ten jeden dzień w roku.
A który nie miał z żywych nikogo, wyszedł zza progu grobu, nie patrząc… i siadł cicho w mroku, na boku…

[wyciszenie przy stanie 03:30 lub do końca]

Muzyka: 07 (do 0:44) – wyciszenie (tło)

Hania i Karolina odchodzą do stopnia, gdzie czeka Małgosia Tomaszewska. Skłon.

{Ks. Jan Twardowski – Śpieszmy się}
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
Zostaną po nich buty i telefon głuchy
Tylko to, co nieważne jak krowa się wlecze
Najważniejsze tak prędkie że nagle się staje
Potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
Jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
Kiedy myślimy o kimś zostając bez niego.
Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna
Zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
Przychodzi jednocześnie jak patos i humor
Jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej
Tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu
Jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon
Żeby widzieć naprawdę zamykają oczy
Chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć
Kochamy wciąż za mało i stale za późno
Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze
A będziesz tak jak delfin łagodny i mocny
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
I ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
I nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
Czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą

[wyciszenie równo z tekstem]

Muzyka 08: ”Zapal świeczkę” (wyciszenie przy 0:33!!!)

Podchodzą: Martyna Halczuk & Karolina Wiśniowska.

Muzyka 09 [wycisz. tło 0:53}

Z Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Tesaloniczan
13 Nie chcemy, bracia, waszego trwania w niewiedzy co do tych, którzy umierają*, abyście się nie smucili jak wszyscy ci, którzy nie mają nadziei. 14 Jeśli bowiem wierzymy, że Jezus istotnie umarł i zmartwychwstał, to również tych, którzy umarli w Jezusie*, Bóg wyprowadzi wraz z Nim. 15 To bowiem głosimy wam jako słowo Pańskie, że my, żywi, pozostawieni na przyjście Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy pomarli*. 16 Sam bowiem Pan zstąpi z nieba na hasło i na głos archanioła, i na dźwięk trąby Bożej, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi*. 17 Potem my, żywi i pozostawieni, wraz z nimi będziemy porwani w powietrze, na obłoki naprzeciw Pana, i w ten sposób zawsze będziemy z Panem*. 18 Przeto wzajemnie się pocieszajcie tymi słowami! /1 Tes 4,13-18/
Martyna wychodzi, Karolina pozostaje na miejscu.

Dzisiejszym wieczorem poezji i modlitwy przeszliśmy z rozważania tajemnicy wiecznej nagrody w niebie do wspomnienia naszych bliskich zmarłych. Dzień Zaduszny jest w Kościele czasem podkreślenia naszej pamięci i miłości do naszych bliskich zmarłych. Na zakończenie więc tego wieczoru pomódlmy się prosząc o spokój duszy dla naszych bliskich, którzy odeszli już do wieczności.
Karolina odchodzi do stopnia, gdzie czeka Paulina Wiśniewska (różaniec) i Kornel Naklicki (świece). Skłon.

RÓŻANIEC
[Prowadzi Paulina]
(Wierzę w Boga; Ojcze nasz; „Módlmy się o wiarę, nadzieję i miłość”: 3 x Zdrowaś Maryjo; Chwała Ojcu; „Wieczny odpoczynek racz zmarłym dać Panie” /…/ „Niech odpoczywają w pokoju wiecznym”.
TAJEMNICA 1 – Zmartwychwstanie Chrystusa
W trakcie wstępu do stopnia podchodzą Wiktoria Pietruszewska & Veronika Didyk (świece). Po dojściu Pauliny skłon – Wiktoria zapowiada tajemnicę – prowadzi całą tajemnicę i „Chwała” na końcu oraz „Wieczny odpoczynek…”.
TAJEMNICA 2 – Wniebowstąpienie
Pod koniec przy stopniu ustawiają się Szymon Furmański & Kornel Naklicki (świece) – Szymon zapowiada tajemnicę – prowadzi całą tajemnicę i „Chwała” na końcu oraz „Wieczny odpoczynek…”.
TAJEMNICA 3 – Zesłanie Ducha Świętego
Pod koniec przy stopniu ustawiają się Klaudia Kaprzyk & Martyna Halczuk (świece) – Klaudia zapowiada tajemnicę – prowadzi całą tajemnicę i „Chwała” na końcu oraz „Wieczny odpoczynek…”.
TAJEMNICA 4 – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Pod koniec przy stopniu ustawiają się Hania Holumi & Małgosia Tomaszewska (świece) – Hania zapowiada tajemnicę – prowadzi całą tajemnicę i „Chwała” na końcu oraz „Wieczny odpoczynek…”.
TAJEMNICA 5 – Ukoronowanie Matki Bożej na królową nieba i ziemi
Pod koniec przy stopniu ustawiają się Veronika Didyk & Mateusz Wójcik (świece) – Veronika zapowiada tajemnicę – prowadzi całą tajemnicę i „Chwała” na końcu oraz „Wieczny odpoczynek…”.

Podczas 5 tajemnicy podchodzi Małgosia

Wspomnijmy także na kapłanów, którzy pracowali ongiś w naszej wspólnocie parafialnej – w szczególny sposób świętej pamięci ks. Prałata Jana Winiarskiego, budowniczego naszej świątyni. Wierzymy, że odbierają już swoją nagrodę przed Panem. W ich intencji:

ANIOŁ PAŃSKI ZWIASTOWAŁ PANNIE MARYI
I POCZĘŁA Z DUCHA ŚWIĘTEGO
Zdrowaś Maryjo …
OTO JA SŁUŻEBNICA PAŃSKA
NIECH MI SIĘ STANIE WEDŁUG SŁOWA TWEGO
Zdrowaś Maryjo …

A SŁOWO CIAŁEM SIĘ STAŁO
I ZAMIESZKAŁO MIĘDZY NAMI
Zdrowaś Maryjo …
WIECZNY ODCPOCZYNEK RACZ IM DAĆ PANIE … /x3

Muzyka 10