A. Obrzędy wstępne

*** Dzieci zbierają się w kościele do godz. 9:45. Zajmują pierwsze miejsca {za nimi dzieci komunijne}. O godz. 10:00 rozpoczyna się Eucharystia – wejście procesjonalne. Kolejność procesji: turyferarze, krzyż, ceroferariusze, ministrant z wodą święconą i kropidłem, pozostali ministranci, celebrans. Podczas wejścia śpiewamy: „Boża radość jak rzeka” (Schola) lub „Kiedyś o Jezu chodził po świecie” (Organista).

*** Podczas okadzenia do ołtarza podchodzą: Kamila Zdunek i Mateusz Mucha.

*** Prezbiter mówi: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

*** Wszyscy odpowiadają: Na wieki wieków. Amen.

*** Prośba dzieci (patrz Suplement 1) :

l. Rok temu przeżywaliśmy najpiękniejszy dzień I Komunii Świętej. Wtedy Pan Jezus pod postacią chleba po raz pierwszy przyszedł do naszych serc. Był to dzień wielkiej radości dla nas, dla naszych rodzin, dla naszej parafii i dla całego Kościoła.

2. Od tego czasu minął już rok, przez który przychodziliśmy przed ołtarz, by przyjąć do swego serca żywego Boga – Jezusa Chrystusa naszego najlepszego Przyjaciela.

3. Dziś przychodzimy, aby radosnym sercem dziękować Jezusowi za dar Eucharystii dla Kościoła, za dzień naszej I Komunii Świętej, za każdą Komunię świętą, którą przyjęliśmy.

4. Chcemy prosić dziś Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego, aby dał nam łaskę wytrwania w wierze aż do śmierci, byśmy żyjąc każdego dnia w obecności Jezusa, stawali się coraz bardziej do Niego podobni.

*** Celebrans wprowadza w liturgię Mszy św. słowami (w tym czasie ustawiają się w szeregu Ola Trzewik, Łukasz Sołoducha i Basia Kandora):

Drogie dzieci!

Rok temu przyjęłyście po raz pierwszy Pana Jezusa do swoich serc. Od tamtej chwili miałyście codziennie okazję do odczuwania bliskości Chrystusa w Waszym życiu.

W czasie dzisiejszej Mszy św. pragniemy – wraz z obecnymi tutaj Waszymi Rodzicami i Waszymi Rodzinami – podziękować Bogu za miniony rok; za pierwszy rok łaski Chrystusa ukrytego w  Eucharystii. Pragniemy prosić, abyście z częstych spotkań z Chrystusem – Dawcą życia wiecznego – czerpały radość, wiarę i nadzieję.

Aby jednak dary te stały się w pełni naszym udziałem, musimy nauczyć się odpowiadać „TAK” Panu Jezusowi w każdej chwili naszego życia. Nie zawsze potrafiliśmy i nie zawsze chcieliśmy to czynić. Dlatego, aby szczerze i z radością zaprosić Pana Jezusa do przyjścia do nas, przeprośmy Go za wszystkie nasze zaniedbania i opuszczenia:

*** AKT POKUTY – Dzieci podchodzą kolejno do stopnia i czytają wezwania {patrz suplement nr 2}:

l. Dziecko z łańcuszkiem z medalikiem:

Wiele dzieci nosi łańcuszek z medalikiem, z krzyżykiem, ma to być znak przywiązania do Jezusa. Często przywiązanie to jest zakłócone albo łańcuszki zerwane, a krzyżyk czy medalik jest już tylko ozdobą. Panie, przebacz nam…

Wszyscy: Panie, przebacz nam.

2. Dziecko z zegarkiem:

Na przyjaźń z Jezusem muszę znaleźć czas. Często chcę być z moimi przyjaciółmi, rozmawiać z nimi, bawić się. Dla Jezusa znajduję zbyt mało czasu; wolę grać na komputerze, oglądać telewizję albo zajmować się swoimi zainteresowaniami. Panie , przebacz nam…

Wszyscy: Panie, przebacz nam.

3. Dziecko z pudełkiem na prezenty:

Wielokrotnie słyszymy, że małe podarunki podtrzymują przyjaźń, duże prezenty mogą zniszczyć przyjaźń. Jezus chce naszego serca, ale ono jest często zaprzątnięte innymi sprawami. Panie, przebacz nam…

Wszyscy: Panie, przebacz nam.

B. Liturgia Słowa

{patrz suplement nr 3}

*** Podczas śpiewu „Chwała na wysokości Bogu” do prezbiterium podchodzą Adrian Tymes i p. Jan Zdunek mający czytać lekcje mszalne (stają obok lektorium) oraz psalmistki: Roksana Małańczuk, Gabriela Słabicka, Weronika Słabicka, Aleksandra Trzewik. Po odśpiewaniu kolekty dzieci czytają oba czytania. Odchodzą podczas śpiewu „ALLELUJA”. Homilia.

*** Po zakończeniu obrzędu, podczas śpiewu: „Alleluja – wejdźmy do Jego bram z dziękczynieniem” do dzieci podchodzą ministranci ze świecami zapalonymi od paschału. Po zapaleniu wszystkich świec rozpoczyna się wyznanie wiary.

Celebrans: Drogie dzieci! W ważnych chwilach naszego życia wiary wspominamy moment Chrztu świętego – wydarzenia, przez które zostaliśmy włączeni do grona członków Kościoła – Mistycznego Ciała Chrystusa.

I dzisiaj, wspominając chwilę przyjęcia po raz pierwszy Ciała Pańskiego, rok temu, pragniemy złożyć nasze wyznanie wiary i odnowić złożone kiedyś przyrzeczenia. Pytam więc Was:

Celebrans: Czy wyrzekacie się grzechu, aby żyć w wolności dzieci Bożych?

Rodzice i dzieci: Wyrzekamy się.

Celebrans: Czy wyrzekacie się wszystkiego, co prowadzi do zła, aby Was grzech nie opanował?

Rodzice i dzieci: Wyrzekamy się.

Celebrans: Czy wyrzekacie się szatana, który jest głównym sprawcą grzechu?

Rodzice i dzieci: Wyrzekamy się.

Celebrans: Czy wierzycie w  Boga Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi?

Rodzice i dzieci: Wierzymy.

Celebrans: Czy wierzycie w Jezusa Chrystusa, Jego Syna Jedynego, naszego Pana, narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczonego i pogrzebanego, który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca?

Rodzice i dzieci: Wierzymy.

Celebrans: Czy wierzycie w Ducha Świętego, Święty Kościół Powszechny, obcowanie Świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?

Rodzice i dzieci: Wierzymy.

Celebrans:

Taka jest nasza wiara. Taka jest wiara Kościoła, której wyznawanie jest naszą chlubą w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

Wszyscy: Amen.

*** Po zakończeniu wyznania wiary podczas śpiewu Scholi: „Wzywam Cię” do prezbiterium podchodzą Roksana Małańczuk i Szymon Kieruzal. Odczytują naprzemiennie wezwania przyrzeczeń I Komunii św. {patrz suplement nr 4}. Po każdym wezwaniu wszystkie dzieci odpowiadają: PRZYRZEKAMY.

Celebrans:

Drogie dzieci! Rok temu złożyłyście obietnice Panu Jezusowi, czego świadkami byli Wasi Rodzice i Chrzestni. Powtórzcie to Wasze przyrzeczenie raz jeszcze pamiętając, że słowo Przyrzekamy skierowane do Pana Jezusa zobowiązuje nas do ciągłego stawania się lepszym.

— Przyrzekamy regularnie uczestniczyć w każdej niedzielnej i świątecznej Mszy świętej, choćby nas to nawet dużo kosztowało.

Wszyscy: Przyrzekamy.

— Przyrzekamy umacniać swoją wiarę i pogłębiać ją przez udział w systematycznej katechezie.

Wszyscy: Przyrzekamy.

— Przyrzekamy regularnie i godnie przystępować do Komunii świętej oraz do Sakramentu Pokuty i Pojednania. Wszyscy: Przyrzekamy.

— Przyrzekamy okazywać coraz więcej dobroci słabym, starszym, cierpiącym. Wszyscy: Przyrzekamy.

— Przyrzekamy dbać o to, by coraz lepszym było nasze zachowanie w domu, w szkole, w kościele, na podwórku – abyśmy prawdziwie byli dziećmi Bożymi. Wszyscy: Przyrzekamy.

— Przyrzekamy nie pić żadnego alkoholu i nie palić tytoniu przynajmniej do ukończenia osiemnastego roku życia.

Wszyscy: Przyrzekamy.

— Wiedząc już trochę o szkodliwości narkotyków przyrzekamy unikać wszelkiego z nimi kontaktu.

Wszyscy: Przyrzekamy.

— Przyrzekamy zachować skromność w naszych słowach i myślach.

Wszyscy: Przyrzekamy.

Po zakończeniu GASIMY ŚWIECE !!!!, podczas śpiewu: „Dotknij, Panie, moich oczu” do prezbiterium podchodzą osoby czytające modlitwę wiernych: 1. Gabriela Słabicka; 2. p.Edyta Sołoducha; 3. Patryk Zdunek; 4. Weronika Słabicka; 5. Patryk Milewski; 6. p. Bożena Małańczuk.

*** MODLITWA WIERNYCH {patrz suplement nr 5}

Celebrans: Dziękując Bogu za wielki dar – dar Eucharystii – zanieśmy przed Jego Tron w niebie nasze wspólne prośby, polecając w nich szczególnie przeżywające swoją uroczystość dzieci rocznicowe.

Celebrans: Wszechmogący, wieczny Boże, który sprawiłeś, że otrzymaliśmy godność Twoich przybranych dzieci, wysłuchaj nasze modlitwy i umocnij naszą nadzieję w Zmartwychwstanie. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Wszyscy: Amen.

C. Przygotowanie darów

Po drugim wezwaniu modlitwy wiernych przy stoliku z darami ustawiają się dzieci niosące dary – w kolejności:

Zapalona świeca: Barbara Kandora; kwiaty: Krzysztof Majcher; chleb: p. Andrzej Trzewik; ampułki: p. Elżbieta Mucha; puszka: Kamila Zdunek. Podczas modlitwy kończącej modlitwę wiernych przy chrzcielnicy ustawia się Ola Trzewik (komentarz – patrz suplement nr 6).

Po przyniesieniu darów wszyscy siadamy!!! Podczas procesji i ofiarowania Schola EDEN śpiewa: „Ofiaruję Tobie”

D. Liturgia Eucharystii

„Sanctus” – krzeszowskie.

E. OBRZĘDY KOMUNII ŚWIĘTEJ

Po słowach „Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie…” dzieci podchodzą do ołtarza robiąc krąg. Przed „Modlitwą Pańską” prezbiter przewodniczący może wypowiedzieć następującą zachętę:

Pan Jezus polecił nam modlić się o chleb codzienny i o ten chleb, którym jest Jego Ciało. Posłuszni słowom Zbawiciela wołajmy do naszego Ojca jako jedna wielka rodzina Jego dzieci: Ojcze nasz …

Łączymy się uściskiem dłoni. Dzieci pozostają w kręgu do momentu przekazania sobie znaku pokoju.

{W miejsce „Baranku Boży” śpiew: „Przyjdź do nas cicho jak Baranek”}

Podczas „Przyjdź do nas”, po odejściu dzieci do ławek, wyznaczony ministrant ustawia klęcznik. Dzieci podchodzą do klęcznika pojedynczo [PRZYKLĘKANIE !!!], przyjmując Komunię pod dwiema postaciami {przez zanurzenie}. Po przyjęciu Komunii św. odchodzą do ławek – dziękczynienie. Dopiero po zakończeniu przez nie komunikowania (ministrant odnosi klęcznik!!!) do ołtarza podchodzą pozostali uczestnicy liturgii. Śpiewy podczas Komunii:

1. „W kruszynie chleba Panie jesteś”

2. „Ta krew”

3. „Ja spotkam Jezusa”

4. „Oddaj brzemię Jezusowi”

Dziękczynienie: „Dzięki, o Panie” (patrz suplement 7) [teksty zwrotek czytają Adrian Tymes i Łukasz Sołoducha].

E. Dziękczynienie po Komunii św.

{patrz suplement 8}

Podczas puryfikacji dzieci podchodzą do ołtarza.

Celebrans odmawia modlitwę post communionem.

Podziękowania: Panu Jezusowi Mateusz Mucha

Kapłanom ……………………..

Rodzicom Basia Kandora

OGÓLNE Patryk Zdunek

Po zakończeniu podziękowań ogłoszenia parafialne i błogosławieństwo.

Po przyjęciu błogosławieństwa śpiew: „Jesteś Królem”; „Tyś jak skała”