Odpust Parafialny 08.08.2021 r.

„Karmić się Eucharystią…”

Odpust Parafialny  08.08.2021 roku

 

Zapis foto tegorocznej uroczystości odpustowej znajduje się W TYM MIEJSCU. Serdecznie zapraszam do obejrzenia.  

  1. odsłona uroczystości w naszej parafii po raz drugi przebiegała w czasie ograniczeń wynikającej z trwającej wciąż pandemii SARS-CoV-2, co rzutowało zarówno na organizację i przebieg święta, jak  i na jego atmosferę. Po raz drugi zostaliśmy zmuszeni do rezygnacji z organizacji Festynu Parafialnego; zmniejszyła się także grupa wspierająca organizację sumy odpustowej.

   Uroczystość odbyła się w niedzielę, 08.08.2021 roku. Została powiązana z „Chrystusowym Jubileuszem” parafii – 33. rocznicą jej powstania (27.06.1988 r. – erygowanie parafii). Przewodniczył jej dziekan-senior dekanatu Lubań, ks. Kanonik Mieczysław Jackowiak (notabene wprowadzający 14 lat temu w posługę na parafii obecnego proboszcza).

   Dzięki zaangażowaniu (stosunkowo niewielkiej) grupy osób udało się przygotować obsługę sumy odpustowej na wyższym, niż rok temu, poziomie. Nasi Parafianie zadbali o animację liturgii słowa, modlitwy wiernych i śpiewu liturgicznego oraz przygotowanie procesji z darami. Zaowocowało to spokojnym przebiegiem uroczystości (choć nadal brakowało „odpustowej radości i żywiołu” sprzed pandemii).

   W rozważaniu ks. Mieczysław podkreślił przede wszystkim fakt obdarowywania nas przez Chrystusa   w tym sakramencie swoją obecnością, swoim Ciałem i swoją Miłością. Te dary mają wzmacniać przyjaźń z Chrystusem i czynić z nas „ludzi wiary” – „Takim człowiekiem wiary był św. Maksymilian – kontynuował homileta – i za to właśnie został aresztowany /…/. Oczywiście to wzmocnienie jest możliwe tylko wtedy, jeśli karmimy się Ciałem Chrystusa z silną wiarą i ufność w Jego moc”. Homileta podkreślał także, że „wychodząc z Eucharystii rozpoczynamy jednocześnie Mszę Św. naszego życia – trwającą dłużej niż sama liturgia”. Oczywiście nie mogło zabraknąć odniesienia do aktualnej sytuacji pandemijnej, która spowodowała w nas szczególną nadwrażliwość, swoistą „chorobę serca”. „Przeżywamy bardzo boleśnie zmaganie się z samotnością, strachem, wyizolowaniem – podkreślał homileta, dodając jednocześnie, że „Chrystus chce nas umacniać w tym zmaganiu”. Homilię odpustową zakończyły 2 pytania: „Czy mamy świadomość, że w Komunii przychodzi realnie sam Chrystus?” oraz „Jak ważnym dla naszej ludzkiej codzienności jest to spotkanie z obdarowującym nas Absolutem?”.

   Mimo  braku pomocy ze strony chóru i scholi (formacje te przeżywają obecnie bardzo duże problemu    z otrząśnięciem się ze skutków czasu kwarantanny) uczestnicy liturgii zadbali o wysoką jakość śpiewu, co było zauważalnym wyrazem radości świętowania. Było to akcentowane w pozostałych częściach liturgii – nawet mimo rezygnacji z procesji teoforycznej (spowodowanej brakiem osób wspierających).

   Kolejna odsłona świętowania odpustu parafialnego przechodzi do historii. Przede wszystkim dała się zauważyć determinacja Parafian – mimo niewielkiej liczby osób wspierających zadbano o godny przebieg uroczystości. Wszystkim Państwu składam za to płynące z serca BÓG ZAPŁAĆ !!!

ks. Janusz

Dodaj komentarz: