15. niedziela zwykła 16.07.2017 roku
*** Przeżywamy 15. niedzielę zwykłą – jest to NIEDZIELA PARAFIALNA.
*** Z racji urlopu dzisiaj msze św. o godz. 9:00 i 11:00. W tygodniu msze św. o godz. 17:00 (za wyjątkiem piątku – o godz. 17:30). Za zmiany gorąco przepraszam.
*** W dniach 16-22.07.2017 roku, z racji urlopu, kancelaria będzie nieczynna.
*** Wspomnienia tygodnia:
— czwartek (20.07) — bł. Czesława, prezbitera
— sobota (22.07) — św. Marii Magdaleny (święto)
SOLENIZANTOM I JUBILATOM TYGODNIA
SKŁADAM NAJSERDECZNIEJSZE ŻYCZENIA:
OBFITOŚCI ŁASK BOŻYCH WYPRASZANYCH
PRZEZ PATRONA NASZEJ PARAFII – ŚW. MAKSYMILIANA.
*** Witam serdecznie przybywających do nas Gości, życzę im dobrej i słonecznej pogody, wypoczynku w dobrej atmosferze oraz zapraszam do wspólnej modlitwy.
*** W zakrystii znajduje się wykaz funkcji związanych z organizacją tegorocznej uroczystości odpustowej i jubileuszowego, 10. Festynu Parafialnego. Bardzo proszę o zapisy osoby, które mogą wesprzeć wysiłek organizacyjny uroczystości.
*** Za tydzień odbędzie się zbiórka ofiar na pokrycie kosztów sprzątania kościoła.
*** Błogosławieństwo pojazdów, związane ze wspomnieniem św. Krzysztofa odbędzie się za tydzień, w niedzielę (23.07) po każdej mszy św.
*** Zachęcam do lektury prasy katolickiej.
INTENCJE 16-23.07.2017 roku
| 15. niedziela zwykła 16.07.2017 r. NIEDZIELA PARAFIALNA | ||
| 9:00 | — | + Krzysztof Glazer (5. rocznica śmierci) |
| 11:00 | — | + Franciszek Kutrowski (6. rocznica śmierci); ++ z Rodziny Kutrowskich, Galików i Nieściorów |
|
Wtorek 18.07.2017 r. |
||
| 17:00 | — | ……………………………………………………………………………………………… |
|
Środa 19.07.2017 r. |
||
| 17:00 | — | PRO POPULO – w intencji osób starszych, chorych i niepełnosprawnych |
|
Czwartek 20.07.2017 r. bł. Czesława |
||
| 17:00 | — | ……………………………………………………………………………………………… |
|
Piątek 21.07.2017 r. |
||
| 17:30 | — | ……………………………………………………………………………………………… |
|
16. niedziela zwykła 23.07.2017 r. |
||
| 8:30 | — | ……………………………………………………………………………………………… |
| 11:00 | — | + Henryk Rupental |
PIERWSZE CZYTANIE
Skuteczność słowa Bożego
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
Iz 55,10–11
To mówi Pan:
„Podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich: nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 65,10abcd.10e–12.13–14
Refren: Na żyznej ziemi ziarno wyda plony.
Nawiedziłeś i nawodniłeś ziemię,
wzbogaciłeś ją obficie.
Strumień Boży wezbrany od wody;
przygotowałeś im zboże.
I tak uprawiłeś ziemię:
nawodniłeś jej bruzdy, wyrównałeś jej skiby,
spulchniłeś ją deszczami,
pobłogosławiłeś płodom.
Rok uwieńczyłeś swymi dobrami,
gdzie przejdziesz, wzbudzasz urodzaj.
Stepowe pastwiska są pełne rosy,
a wzgórza przepasane weselem,
łąki się stroją trzodami, doliny
okrywają się zbożem,
razem śpiewają i wznoszą okrzyki radości.
DRUGIE CZYTANIE
Oczekujemy chwały
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Rz 8,18–23
Bracia:
Sądzę, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić. Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych. Stworzenie bowiem zostało poddane marności nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał, w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych.
Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując przybrania za synów, odkupienia naszego ciała.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Alleluja, alleluja, alleluja
Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest Chrystus,
każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki.
Alleluja, alleluja, alleluja
EWANGELIA DŁUŻSZA
EWANGELIA KRÓTSZA
Przypowieść o siewcy
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Mt 13,1-23
Mt 13,1-9
Tego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami:
„Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny.
Kto ma uszy, niechaj słucha”.
Koniec krótszej perykopy.
Przystąpili do Niego uczniowie i zapytali: „Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich?”
On im odpowiedział: „Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza:
«Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie zrozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił».
Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę powiadani wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło zobaczyć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli.
Wy zatem posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze.
Posiane na miejsca skaliste oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia, lecz jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje.
Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne.
Posiane w końcu na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny”.
Oto słowo Pańskie.