PAPIEŻ SŁOWIAŃSKI
Więcej zdjęć związanych z obchodem Dnia Papieskiego można znaleźć tutaj
Niedziela, 10.10.2010 roku, miała w naszej parafii potrójnie uroczysty charakter. Obchodzony dzisiaj X Dzień Papieski, którego przesłaniem stały się słowa „Jan Paweł II – odwaga świętości”, kierował naszą uwagę na przesłanie życia Sługi Bożego Jana Pawła Wielkiego. Dzień ten, dzięki okazji goszczenia w naszej wspólnocie przedstawicieli OO. Franciszkanów z Niepokalanowa, stał się także okazją do przybliżenia istoty przeżywania – rozpoczętego w sierpniu br – Roku Kolbiańskiego. Wreszcie obecność czcigodnych Gości podkreśliła trzeci radosny akcent tego dnia – przeżywany Spiżowy Jubileusz parafialnej wspólnoty Rycerstwa Niepokalanej (8 rocznicę jej założenia).
Dzisiejsi Goście, reprezentujący Klasztor OO. Franciszkanów w Niepokalanowie, to o. Jacek Staszewski oraz bracia: Zbigniew Openchowski i Andrzej Kozak. Już od samego przybycia w sobotę wprowadzili na plebanii świetny nastrój i niesamowite poczucie humoru. Przełożyło się to także na niedzielną liturgię, podczas której (w czasie każdej mszy św.) ojciec Jacek głosił homilie przypominające nam sylwetkę patrona parafii oraz przybliżające założenia i istotę przeżywania Roku Kolbiańskiego.
Ojcowie Franciszkanie, idąc śladem swojego świętego, rozwijają także bogatą działalność ewangelizacyjną przy korzystaniu z nowoczesnych form komunikacji. Stąd też mieliśmy okazję zapoznania się i nabycia ich najnowszych publikacji.
Pewnym zaskoczeniem dla naszych Gości okazała się wiadomość o obchodach Jubileuszu parafialnej grupy MI i prośba o przewodniczenie uroczystej liturgii z nim związanej. Przewodniczenie uroczystej mszy św. w intencji wspólnoty Rycerstwa przez o. Jacka podkreśliło duże znaczenie grupy dla życia wiary naszej parafii i jej dynamizm – to ostatnie podkreślił fakt przyjęcia do MI dwóch nowych członków (od niedawna należących do naszej parafii): państwo Alicję i Tadeusza Jungowskich. Wprowadzeni przez Prezesa MI, panią Kazimierę Hałajko, złożyli publicznie ślubowanie i zostali przyjęci w uroczystym rycie, któremu przewodniczył celebrans liturgii. Msza bardzo przypominała liturgię odpustową – wspólnota MI podjęła się bowiem uczestnictwa we wszystkich częściach mszy św. dostępnych dla osób świeckich (liturgia słowa, modlitwa wiernych, procesja z darami, no i oczywiście… „gorące podziękowanie”). Było pięknie.
Akcenty papieskie pojawiły się w kościele już w piątek (dzięki wielkiej pracy pań: Beaty Kwiecińskiej i Pauliny Kołodziejczak – które przygotowały, jak zwykle piękną, dekorację na Dzień Papieski). Niedziela stała się przede wszystkim czasem modlitwy o rychłe wyniesienie Jana Pawła II na ołtarze oraz okazją do refleksji nad istotą „odwagi świętości” (ku czemu prowadziły także dzisiejsze rozważania mszalne). Akcenty papieskie zostały szczególnie podkreślone podczas mszy św. z udziałem dzieci i młodzieży – piękną modlitwą oraz śpiewem (w tym pięknym wykonaniem ”Lolka”, „Czarnej Madonny” i ukochanej pieśni papieża-Polaka „Barki”. Przy tej ostatniej niektórym „pociły się oczy” – i to też było piękne).
Świętowanie Dnia Papieskiego nie ograniczyło się jednak tylko do niedzielnej liturgii. Decyzją Rady Parafialnej oraz inicjatywnej grupy Młodzieży postanowiliśmy spotkać się po raz drugi na wieczornej modlitwie, którą rozpoczęła Młodzież – samodzielnie przygotowanym i przeprowadzonym montażem poetycko-muzycznym „Papież słowiański”. O stronę poetycką zadbali uczniowie lubańskiego Gimnazjum nr 1: Magda, Agata, Patrycja, Mateusz i Dawid. Oprawę muzyczną zapewniła – jak zwykle niezawodna – Schola Parafialna EDEN. Warto było przeżyć te 30 minut – głębia wybranych tekstów i okazja wspólnego śpiewu… to czyniło czas misterium wyjątkowym.
Po zakończeniu montażu przyszedł czas na modlitwę różańcową – szczególną, bo już od 3 lat okazjom jak dzisiejsza towarzyszy „modlitwa światła”; wyjątkowy różaniec, przemawiający do nas „magią żywego światła”. Prowadzenia rozważań związanych z osobą Jana Pawła Wielkiego podjęła się pani Dorota Grochol (pełniąca od tygodnia funkcję głównej Zelatorki parafialnej wspólnoty Żywego Różańca). Dzieci, prowadzone przez Scholę, wspierały dorosłych w śpiewie kolejnych „Zdrowasiek”. Rozważania niektórych tajemnic poprzedził śpiew tekstów wprowadzających w ich istotę. Wreszcie kończąca modlitwę „Barka”, „Czarna Madonna” i Apel Jasnogórski – to wszystko wprawiło nas w taki klimat, że nawet po końcowym błogosławieństwie pozostała duża grupa Parafian, biorących czynny udział w odśpiewaniu „Ave Maria”.
Nie chciałbym być podejrzany o „wazeliniarstwo”, ale jest faktem, że od jakiegoś czasu wspólnota dynamizuje tego typu spotkania. Pojawia się coraz więcej samodzielnych projektów, wykazujących duży poziom dojrzałości (duchowej i artystycznej). Tego mogę tylko pogratulować i za to gorąco podziękować. Pozdrawiam wszystkich
Ks. Janusz