Niedziela Miłosierdzia Bozego 11.04.2010 roku
1. Przeżywamy dzisiaj 2 Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego czyli Miłosierdzia Bożego kończąca oktawę Wielkanocy. Z tej racji można dzisiaj uzyskać odpust zupełny za pobożne odmówienie koronki do Bożego Miłosierdzia. W czasie sumy poświęcenie obrazu Jezusa Miłosiernego ufundowanego przez panią Helenę Dumanowską.
2. Dzisiaj po sumie parafialnej spotkanie z rodzicami dzieci przygotowujących się do I komunii św.
3. Jesteśmy w szoku po tragedii w Smoleńsku. Gorąco dziękuję wszystkim, którzy wzięli udział we wczorajszej mszy św. w intencji jej ofiar. Dzisiaj po każdej mszy św. wystawienie Najświętszego Sakramentu i koronka do Bożego Miłosierdzia w tej intencji. Przez cały tydzień w intencji ofiar będziemy odmawiali Koronkę po mszy św. (w poniedziałek o godz. 17:00).
4. Sprawozdanie z Kiermaszu świątecznego…
5. Składam gorące „Bóg zapłać” mieszkańcom z ul. Leśnej 47-57, ul. Ogrodowej i Energetycznej za przygotowanie kościoła na dzisiejszy dzień.
6. Z przykrością informuję o odwołaniu planowanego na dzisiaj misterium „TRYPTYK RZYMSKI”.
7. Przyszła niedziela to NIEDZIELA PARAFIALNA.
8. Zachęcam do lektury prasy katolickiej. W tygodniu „Gość Niedzielny” znajdziemy wstrząsający dodatek IPN poświęcony zbrodni katyńskiej; materiał związany z Niedzielą Papieską oraz wspomnienia o Stanisławie Leszczyńskiej, położnej ratującej kobiety i dzieci w obozie Birkenau. Tygodnik „Niedziela” zachęca do refleksji nad Orędziem o Miłosierdziu Bożym głoszonym przez Jana Pawła II; przedstawia opowieść o Siostrze Faustynie i o pokłosiu nowenny przed beatyfikacją Jana Pawła II. „Niedziela Legnicka” obszernie informuje o otwarciu „okna życia” w Legnicy, o legnickich obchodach XXV Światowego Dnia Młodzieży i II Marszu dla Życia
***************************
Czytania mszalne
Pierwsze czytanie
Z Dziejów Apostolskich
Wiele znaków i cudów działo się przez ręce apostołów wśród ludu. Wierzący trzymali się wszyscy razem w krużganku Salomona. A z obcych nikt nie miał odwagi dołączyć się do nich, lud zaś ich wychwalał. Coraz bardziej też rosła liczba mężczyzn i kobiet, przyjmujących wiarę w Pana. Wynoszono też chorych na
ulice i kładziono na łożach i noszach, aby choć cień przechodzącego Piotra padł na któregoś z nich. Także z miast sąsiednich zbiegało się mnó¬stwo ludu do Jerozolimy, znosząc chorych i dręczonych przez duchy nieczyste, a wszyscy doznawali uzdrowienia.
Dz 5,12-16
Psalm responsoryjny
Refren: Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny.
Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech bojący się Pana głoszą:
„Jego łaska na wieki”.
Refren
Uderzono mnie i pchnięto, bym upadł,
lecz Pan mnie podtrzymał.
Pan moją mocą i pieśnią,
On stał się moim Zbawcą.
Refren
Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym.
Oto dzień, który Pan uczynił,
radujmy się w nim i weselmy.
Refren
Ps 118(117),1 i 4,13-14.22 i 24 (R.: por. 1a)
Drugie czytanie
Z Księgi Apokalipsy św. Jana Apostoła
Ja, Jan, wasz brat i współuczestnik w ucisku i królestwie, i wytrwałości w Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, ze względu na słowo Boże i świadectwo Jezusa. Doznałem zachwycenia w dzień Pański i posłyszałem za sobą potężny głos jak gdyby trąby mówiącej: „Co widzisz, w księdze napisz i poślij siedmiu Kościołom, które są w Azji”. I obróciłem się, by widzieć, co za głos do mnie mówił; a obróciwszy się, ujrzałem siedem złotych świeczników, i pośród świeczników kogoś podobnego do Syna Człowieczego, obleczonego w szatę do stóp i przepasanego na piersiach złotym pasem. Kiedym Go ujrzał, upadłem jak martwy do Jego stóp, a On położył na mnie prawą rękę, mówiąc: „Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni, i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków i mam klucze śmierci i Otchłani. Napisz więc to, co widziałeś, i to, co jest, i to, co potem musi się stać”.
Ap 1,9-11a.12-13.17-19
Śpiew przed Ewangelią
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Uwierzyłeś Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś;
błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli,
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
J 20,29
Ewangelia
Słowa Ewangelii według św. Jana
Było to wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia. Tam, gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. Jezus wszedł, stanął pośrodku i rzekł do nich: „Pokój wam!”. A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: „Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: „Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: „Widzieliśmy Pana!”. Ale on rzekł do nich: „Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę”. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: „Pokój wam!”. Następnie rzekł do Tomasza: „Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”. Tomasz Mu odpowiedział: „Pan mój i Bóg mój!”. Powiedział mu Jezus: „Uwierzyłeś, bo Mnie ujrzałeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”. I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.
J 20,19-31