Listopadowy czas
Listopadowy czas to czas refleksji, zamyślenia – nad nietrwałością ludzkiego życia, nad istotą przejścia granicy śmierci, nad wiecznością. Ci, którzy odeszli przed nami, pozostawiając po sobie „puste miejsca”, w tym czasie szczególnie przypominają o nieuchronności spotkania z Chrystusem. Ten czas wreszcie stanowi bardzo wymowne przypomnienie o potrzebie stałej modlitwy i pomocy ofiarowanej tym, którym nieraz zawdzięczamy tak wiele.
To wszystko w naszej wspólnocie parafialnej jest oczywiście przeżywane na sposób tradycyjny (wypominki, msze święte), ale i nowatorski („Refleksja Listopadowa”, „Różaniec ze światłem modlitwy płynącej do nieba”); listopadowe tajemnice przeżywamy indywidualnie (nawiedzenia cmentarzy, modlitwa indywidualna), ale też i wspólnotowo (wspomniane wyżej misteria).
Listopadowy czas jest więc bardzo ważny. Pozwólcie więc, że opiszę wydarzenia jego pierwszej połowy.
Rozważanie tajemnicy Świętych Obcowania oraz przejście do wspomnienia Wiernych Zmarłych (1-2.XI) to tradycyjnie liturgia w kościele oraz na cmentarzach. Wielu z nas spędziło te dni poza swoimi parafiami, odwiedzając miejsca spoczynku swoich bliskich. Wielu brało udział w popołudniowych procesjach na terenie nekropolii. Tak było i w Lubaniu. W naszej wspólnocie jednak świętowania tych dni nie zakończyliśmy procesją. Wieczorem 1 listopada grupa młodzieży z Gimnazjum nr 1 oraz ZSP nr 2 w Lubaniu przedstawiła misterium poetycko-modlitewne „Refleksja Listopadowa”. Związana z tajemnicą śmierci i świętości poezja, sugestywnie przedstawiona w zaciemnionym kościele przy dźwięku muzyki refleksyjnej, dała możliwość przeżycia pięknego czasu, którego ukoronowaniem stały się „pierwsze wypominki” – modlitwa za naszych bliskich zmarłych.
Listopadowe wspomnienie miało także swoją oryginalną odsłonę w Miejskim Domu Kultury w Lubaniu. W sobotni wieczór (07.11) działająca w nim grupa młodzieży przedstawiła program poetycko-muzyczny „Baw mnie” poświęcony pamięci i dorobkowi Seweryna Krajewskiego . Świetna aranżacja, oryginalne (i nieraz brawurowe) wykonania autorskich utworów, profesjonalna prezentacja tekstów dały okazję przeżycia fajnego czasu w bardzo ciepłej (nie tylko temperaturą grzejników) atmosferze. Można pogratulować tak młodzieży, jak i jej opiekunom zdolności i chęci ich zaprezentowania na szerszym forum.
Więcej fotek z tego interesującego występu można znaleźć na stronce www.janbar.jgora.pl
Nieodłącznym akcentem listopadowego świętowania jest także Narodowe Święto Niepodległości – 11 listopada. W wielu środowiskach rozpoczyna się je już w przeddzień – tak było w położonym na terenie naszej parafii Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2. We wtorkowe południe odbył się apel połączony ze ślubowaniem klas pierwszych. Uroczysty akt został poprzedzony wymownym programem artystycznym, przygotowanym przez Samorząd Uczniowski. Mogliśmy się zastanowić nad istotą pojęcia „patriotyzm”, „ojczyzna” i wielu innych. Sugestywnym dodatkiem do tekstów i poezji stały się utwory w wykonaniu Grzegorza Turnau’a i zespołu „Pod Budą” związane z „miłością Ojczyzny”.
Być patriotą to tworzyć właściwy klimat swojego dojrzewania i przeżywania każdego dnia. Nikt z nas nie jest samotną wyspą – dlatego w postawę patriotyzmu jest także wpisana odpowiedzialność za swoje czyny i słowa, za podejmowane decyzje. W wieku młodzieńczym jedną z nich jest zmiana szkoły po zakończeniu Gimnazjum. Ta decyzja niesie ze sobą określone konsekwencje – podczas ślubowania adepci nauki w ZSP nr 2 zobowiązali się do ich realizacji. Zobowiązanie do godnego reprezentowania szkoły, dbania o jej dobre imię i o wizerunek Polaka-ucznia – to postanowienia, których wykonaniu będą pomocne najbliższe lata nauki.
11-listopadowe świętowanie w parafii rozpoczęła liturgia, której przesłaniem były słowa C.K.Norwida: „Ojczyzna to zbiorowy obowiązek”. Przypomnienie istoty postawy patriotyzmu, budowanie na co dzień „małych ojczyzn” i odpowiedzialność za wizerunek tej jednej, Rzeczypospolitej – to tylko niektóre myśli przedstawione podczas rozważań w tym dniu.
Podobnie jak w dniu 1.XI, tak i dzisiaj świętowanie Rocznicy Odzyskania Niepodległości nie zakończyło się południową liturgią. Grupa młodzieży bowiem, wsparta przez Scholę Parafialną EDEN oraz członkinie Żywego Różańca i Rycerstwa Niepokalanej, przeprowadziła misterium modlitewne „Różaniec ze światłem modlitwy płynącej do nieba”. Mimo stosunkowo niedużej liczby uczestników wieczór przeżyliśmy pięknie i ubogacająco. Modlitwa różańcowa, której towarzyszyły rozważania, poezja i śpiew (w tym pieśni patriotycznych) stworzyły klimat, w którym czuliśmy się naprawdę dobrze.
Listopadowe misteria i refleksja (podobnie jak październikowy różaniec i Dzień Papieski) po raz kolejny stały się okazją prezentacji młodzieńczej gorliwości i kreatywności. To, co cieszy, to rosnąca skala inicjatywy ludzi młodych, którzy z roku na rok proponują coraz więcej, przedstawiają coraz ciekawsze pomysły – i nie wzdragają się przed ofiarowaniem czasu potrzebnego do ich realizacji. Za to – jako proboszcz – składam gorące „Bóg zapłać” ks. Janusz