32. niedziela zwykła 10.11.2024 roku
*** Przeżywamy 32. niedzielę zwykłą – Dzień Solidarności z Kościołem Prześladowanym.
*** Liturgiczne kalendarium tygodnia:
— poniedziałek (11.11) — św. Marcina z Tours, biskupa; Narodowe Święto Niepodległości
— wtorek (12.11) — św. Jozafata, biskupa i męczennika
— środa (13.11) — św. Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników Polski
SOLENIZANTOM I JUBILATOM TYGODNIA
SKŁADAM NAJSERDECZNIEJSZE ŻYCZENIA:
OBFITOŚCI ŁASK BOŻYCH WYPRASZANYCH
PRZEZ PATRONA NASZEJ PARAFII – ŚW. MAKSYMILIANA.
*** Jutro będziemy przeżywali Narodowe Święto Niepodległości – 106. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości:
— Msze św. o godz. 8:30 i 11:00;
— Po sumie parafialnej (g. 11:00) zapraszam do udziału w misterium „Różaniec dla Niepodległej” [Osoby chcące wesprzeć jego przeprowadzenie proszę o wpisywanie się w zakrystii na przygotowaną listę].
*** Z racji wyjazdu we wtorek nie będzie Mszy Św. – za zmianę serdecznie przepraszam.
*** W ostatnich ławkach są umieszczone zaproszenia kolędowe.
*** W piątek adoracja Najświętszego Sakramentu od godz. 16:30.
*** W sobotę próba scholi o godz. 11:00.
*** Za tydzień przypada NIEDZIELA PARAFIALNA.
*** Zachęcam do zapoznania się z materiałami umieszczonymi w gablocie:
— zaproszenie na Jubileusz Młodych w Rzymie wraz z informacjami o najbliższych spotkaniach i wydarzeniach;
— zaproszenie do udziału w programie dla małżonków „JA + TY = MY” [Legnica, Dom Słowa 22-24.11.2024 r.].
*** Zachęcam do zamawiania intencji Mszy Św. za żywych i umarłych. Nie marnujmy okazji do złożenia Najświętszej Ofiary w różnych intencjach.
*** Zachęcam do lektury prasy katolickiej.
INTENCJE MSZALNE 10-17.11.2024 roku
| 32. niedziela zwykła 10.11.2024 roku | ||
| 8:30 | — | PRO POPULO |
| 10:00 | — | W intencji zmarłych z rodziny i przyjaciół* |
| 11:30 | — | ++ z Rodzin: Łukjaniec, Bonik i Bujewicz |
|
Poniedziałek 11.11.2024 r. Narodowe Święto Niepodległości |
||
| 8:30 | — | W intencji Ojczyzny |
| 11:00 | — | ++ Rodzice: Helena i Wilhelm Lejko; ++ Bracia i Córka Iwona |
|
Środa 13.11.2024 r. św. Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna |
||
| 17:00 | — | ……………………………………………………………………………………….… |
|
Czwartek 14.11.2024 r. |
||
| 17:00 | — | ……………………………………………………………………………………….… |
|
Piątek 15.11.2024 r. |
||
| 17:00 | — | ……………………………………………………………………………………….… |
|
Sobota 16.11.2024 r. |
||
| 17:00 | — | ……………………………………………………………………………………….… |
|
33. niedziela zwykła 17.11.2024 roku NIEDZIELA PARAFIALNA |
||
| 8:30 | — | ……………………………………………………………………………………….… |
| 10:00 | — | ……………………………………………………………………………………….… |
| 11:30 | — | ……………………………………………………………………………………….… |
PIERWSZE CZYTANIE
Uboga wdowa karmi Eliasza
Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej
1 Krl 17,10-16
Prorok Eliasz poszedł do Sarepty. Kiedy wchodził do bramy tego miasta, pewna wdowa zbierała tam sobie drwa. Wiec zawołał ją i powiedział: „Daj mi, proszę, trochę wody w naczyniu, abym się napił”. Ona zaś zaraz poszła, aby jej nabrać, ale zawołał na nią i rzekł: „Weź, proszę, dla mnie i kromkę chleba”.
Na to odrzekła: „Na życie Pana, twego Boga, już nie mam pieczywa, tylko garść mąki w dzbanie i trochę oliwy w baryłce. Właśnie zbieram kilka kawałków drewna i kiedy przyjdę, przyrządzę sobie i memu synowi strawę. Zjemy to, a potem pomrzemy”.
Eliasz zaś jej powiedział: „Nie bój się! Idź, zrób, jak rzekłaś; tylko najpierw zrób z tego mały podpłomyk dla mnie i wtedy mi przyniesiesz. A sobie i twemu synowi zrobisz potem.
Bo Pan, Bóg Izraela, rzekł tak: «Dzban mąki nie wyczerpie się i baryłka oliwy nie opróżni się aż do dnia, w którym Pan spuści deszcz na ziemię»”.
Poszła więc i zrobiła, jak Eliasz powiedział, a potem zjadł on i ona oraz jej syn, i tak było co dzień. Dzban mąki nie wyczerpał się i baryłka oliwy nie opróżniła się według obietnicy, którą Pan wypowiedział przez Eliasza.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 146,6c-7.8-9a.9bc-10
Refren: Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego.
On wiary dochowuje na wieki,
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych,
wypuszcza na wolność więźniów.
Pan przywraca wzrok ociemniałym,
Pan dźwiga poniżonych,
Pan kocha sprawiedliwych.
Pan strzeże przybyszów.
Ochrania sierotę i wdowę,
lecz występnych kieruje na bezdroża.
Pan króluje na wieki,
Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.
DRUGIE CZYTANIE
Jedyna ofiara Chrystusa
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Hbr 9,24-28
Chrystus wszedł nie do świątyni, zbudowanej rękami ludzkimi, będącej odbiciem prawdziwej świątyni, ale do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami przed obliczem Boga, nie po to, aby się często miał ofiarować jak arcykapłan, który co roku wchodzi do świątyni z krwią cudzą. Inaczej musiałby cierpieć wiele razy od stworzenia świata. A tymczasem raz jeden ukazał się teraz, na końcu wieków, na zgładzenie grzechów przez ofiarę z samego siebie.
A jak postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd, tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Mt 5,3
Alleluja, alleluja, alleluja.
Błogosławieni ubodzy w duchu,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA DŁUŻSZA
Wdowi grosz
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Mk 12,38-44
Jezus nauczając mówił do zgromadzonych:
„Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok”.
Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.
Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: „Zaprawdę powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie”.
Oto słowo Pańskie.
EWANGELIA KRÓTSZA
Wdowi grosz
Słowa Ewangelii według świętego Marka
Mk 12,41-44
Jezus usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.
Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: „Zaprawdę powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie”.
Oto słowo Pańskie.