Odpust’2019 – jak było?
Dosyć obszerny i – mam nadzieję – rzetelny opis uroczystości odpustowej i festynu można znaleźć W TYM MIEJSCU. SERDECZNIE ZAPRASZAM.
Z przyjemnością informuję, że w Galerii Foto można znaleźć zapis fotograficzny przebiegu uroczystości parafialnej. Zdjęcia zostały opublikowane zgodnie z normami Dekretu Konferencji Episkopatu Polski w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych w Kościele katolickim z dnia 13.03.2018 roku. Aby wejść do Galerii Foto wystarczy wcisnąć TEN NAPIS, aktywując przekierowanie. SERDECZNIE ZAPRASZAM.
„KORZYSTAJMY Z DARÓW DUCHA ŚWIĘTEGO…”
ODPUST PARAFIALNY 11.08.2019 roku
Odpust – święto patronalne wspólnoty parafialnej. Mimo podobieństw za każdym razem jest przeżywany inaczej. Składają się na to doświadczenia kolejnego roku współpracy oraz to, co stanowi tego pokłosie. Od 2008 roku uroczystość tę przeżywamy w naszej parafii w dwóch odsłonach: liturgicznej – będącej wspólnotowym dziękczynieniem Bogu za łaski otrzymane w minionym czasie oraz prośbą o pobłogosławienie czasu, w który corocznym świętem parafii wkraczamy – oraz festynowej, która zachęca do wspólnotowego przeżywania tego szczególnego dnia.
Centrum uroczystości jest oczywiście liturgia odpustowa, ale zadbaliśmy także o wysoką jakość ugoszczenia uczestników święta podczas festynu. Wiele wysiłku organizatorzy włożyli w przygotowanie „sektora gastronomicznego” [słynna „Kawiarenka pod lipami”]; pojawiły się miejsca dla ugoszczenia naszych gości. Nie zapomnieliśmy o najmłodszych, dla których został przygotowany „zamek szalonych zjazdów” oraz miejsce rozgrywek tenisa stołowego. Dodatkową atrakcją miało się stać spotkanie z funkcjonariuszami Straży Miejskiej, którzy pomagali poznać „tajniki” pracy służb porządkowych. W związku z wybraną koncepcją festynową nie mogło oczywiście zabraknąć sceny, na której miały wystąpić zaproszone grupy i zespoły [tu podziękowanie dla dyrektora MDK w Lubaniu, p. Bartosza Kuświka i pracowników placówki].
Uroczysta suma odpustowa, którą poprzedziło odśpiewanie „Litanii do św. Maksymiliana Kolbego”, rozpoczęła się o godz. 13:00. Jej rangę podkreśliło przyjęcie zaproszenia przez Dziekana Dekanatu Lubań, ks. Kanonika Bogusława Wolańskiego oraz obecność gości, którzy zostali powitani na początku mszy św. przez proboszcza parafii. W ich gronie znaleźli się: poseł RP, p. Ewa Szymańska; dyrektor Biura Senatorskiego Rafała Ślusarza, p. Urszula Maga; Wiceburmistrz Miasta Lubań, p. Mateusz Zajdel; radni Rady Miasta Lubań w jej przewodniczącym, p. Kamilem Glazer, na czele; dyrektor lubańskiego Miejskiego Domu Kultury, p. Bartosz Kuświk; prezes Zarządu Eltor sp. z o.o., p. Eugeniusz Figurski; prezbiterium Dekanatu Lubań oraz ks. Czesław Misiewicz z parafii Kościelnik; zaproszone formacje wokalno-instrumentalne: zespół „Bazalt”, schola parafialna z Radostowa „Cytra” oraz zespół „Złote Nutki”.
Swoją homilię ks. Dziekan rozpoczął wątkiem bardzo osobistym, przypominając o doświadczeniu ministranckim z lubińskiej parafii pw. św. Maksymiliana, z której pochodzi. Podkreślił wymowę „dolnego kościoła”, zaprojektowaną w konwencji bunkra, w którym umierał nasz patron – jej surowość, która wzmacniała przekaz o wyjątkowej osobowości „męczennika miłości”. Podkreślając wyjątkową miłość Świętego do Niepokalanej homileta przybliżył nam jego sylwetkę podkreślając fenomenalne uzdolnienia, które ofiarował Bogu przez Maryję. Zdolności matematyczne i konstruktorskie, znajomość 8. języków obcych, dostrzeżenie fundamentalnego znaczenia filmu w budowaniu mentalności człowieka – to wszystko św. Maksymilian wykorzystał realizując odczytywane na co dzień powołanie.
„Żył swoim czasem, widząc jednak także to, co będzie stanowić sedno wieków przyszłych /…/ – usłyszeliśmy – Dlatego dostrzegł potrzebę zbudowania konkretnego ruchu zawierzającego siebie Bogu i Maryi, poprzez Rycerstwo Niepokalanej /…/. Chciał z Ewangelią docierać do jak największej grupy odbiorców, zakładając pismo o wyjątkowej dynamice, „Rycerz Niepokalanej” – najpierw w polskiej, a następnie w japońskiej edycji. /…/ Jego naczelną zasadą było: albo się poświęcasz i służysz, albo kombinujesz”.
Oczywiście nie zabrakło refleksji o „ofierze miłości” Świętego w Auschwitz: „Jego kapitałem rozwojowym było totalne zaufanie do Niepokalanej, odwaga życiowa i ewangeliczny radykalizm /…/ – to właśnie one spowodowały, że kiedy osiągnął życiowe szczyty, skonfrontowany z człowiekiem, którego śmierć miała dotknąć jego rodzinę wybrał „ofiarę miłości”. /…/ Wiedział, że Jego krew i życie są potrzebne dla świata” – tymi słowami zakończył myśl ks. Bogusław.
Oczywiście Święty to przede wszystkim ktoś, kto uczy, stanowi wzór do naśladowania. To osoba, która zachęca każdego z nas do podjęcia wyzwań codzienności. Aby „podjąć to ryzyko” potrzeba silnie motywującej podstawy; „taką dla św. Maksymiliana był przyjęty chrzest oraz dary Ducha Świętego otrzymane w sakramencie bierzmowania. – podkreślił homileta – Dzięki nim świadomie tworzył w sobie świątynię działającego Ducha Świętego”. Konstatacja ta, wykorzystana w tytule niniejszego opisu, stała się zaproszeniem do korzystania z darów Ducha Świętego przez każdego z nas: „Każdy z nas jest świątynią Ducha Świętego /…/, każdy nosi w sobie znamię świętości, ale my w to nie wierzymy i przez to się męczymy. Maksymilian tego nie robił”.
Można by rzec, że odpowiedzią na to wezwanie był dalszy przebieg sumy odpustowej, w której dało się zauważyć zaangażowanie w pełnieniu funkcji liturgicznych przez parafian. Tak było podczas modlitwy wiernych, procesji z darami, a także w trakcie animacji śpiewu. Zróżnicowanie form wykonania oraz harmonijna współpraca zaowocowały oprawą mszy św., która chyba wszystkim przypadła do gustu.
Przed wieńczącą odpustową liturgię procesją wokół kościoła i błogosławieństwem głos zabrała pani poseł Ewa Szymańska, wyrażając radość z możliwości dzisiejszego spotkania. Nasze dziękczynienie zakończyliśmy odśpiewaniem pieśni „Boże, coś Polskę”.
Druga część naszego świętowania, którą rozpoczęła wspólnotowa agapa, stała się sporym wyzwaniem dla organizatorów. Dużym zainteresowaniem cieszyła się „Kawiarenka pod lipami”, zaś dzieci wyżywały się w „zamku zjazdów”. O animację muzyczną zadbały zaproszone formacje muzykujące z gośćmi honorowymi – zespołem „Bazalt” i scholą „Cytra” – na czele. O zróżnicowanie prezentacji muzycznych zadbały także „Złote Nutki” i parafialny chór „Maksymilianki”. Novum tegorocznego świętowana stała się możliwość sprawdzenia ciśnienia oraz zaopatrzenia się w pojemniki na zużyte strzykawki i igły (zaoferowane przez lubański ZGiUK).
Zabawa była przednia, ale w miarę jej postępu narastała atmosfera oczekiwania na losowanie nagród głównych. Bardzo przeżywały to nie tylko dzieciaki, a rowerowa rundka wygranym rowerem (nagroda główna) stała się prawdziwą eksplozją entuzjazmu. Frajdy dodało bardzo kreatywne przeprowadzenie losowania przez Dawida (który stał się „odkryciem estradowym” tegorocznego festynu) i końcowy koncert zespołu „Bazalt”.
Cieszymy się z obecności tak wielu osób w święcie parafialnym. Dziękujemy wszystkim, którzy wsparli organizację modlitwą, pomysłami i bezpośrednim udziałem. Ufamy, że odpustowa modlitwa oraz przeżycie tych kilku godzin razem zaowocują odkrywaniem na co dzień jeszcze większej ilości tego, co nas łączy i tworzy prawdziwą wspólnotę.
Tekst: ks. Janusz Barski
Serwis foto: Dominika Szydło. Ks. Janusz Barski