RÓŻANIEC DLA OJCZYZNY 11.11.2016 r.
Z przyjemnością informuję, że w Galerii Foto można znaleźć zapis fotograficzny przebiegu misterium. Aby przekierować się do Galerii Foto, wystarczy zajrzeć do GALERII ZDJĘĆ. SERDECZNIE ZAPRASZAM.
„Ojczyzna to wielki zbiorowy obowiązek” – pisał Cyprian Kamil Norwid, a bliższy nam historycznie sługa Boży Stefan Kardynał Wyszyński pisał o niej tak: „Wolność, wywalczona dzięki Kościołowi musi zostać po chrześcijańsku zagospodarowana”. Owo „gospodarzenie” obejmuje wiele płaszczyzn i inicjatyw, ale jego centrum staje się budowanie wspólnoty – od tej najmniejszej społecznej komórki jaką jest małżeństwo i rodzina. Wszak Ojczyzna to „wspólnota wspólnot”. Stąd też przygotowując opisane niżej misterium nazwaliśmy je „Różańcem dla Ojczyzny” – ofiarowanym nie strukturze, ale żywym ludziom, którzy walczyli, a obecnie formują polską niepodległość.
Centrum tegorocznego obchodu Narodowego Święta Niepodległości w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Lubaniu-Księginkach stała się oczywiście uroczysta msza św. w intencji Ojczyzny, będąca okazją do wspomnienia tych, którzy w starszej i nowszej historii Polski walczyli o jej wolność i suwerenność. Modlitwa u stóp ołtarza dała nam też szansę na otoczenie modlitwą ważnych i aktualnych spraw naszego narodu: problemu podziałów społecznych, braku powszechnej zgody i jedności, troski o właściwy rozwój wielu inicjatyw, których inicjację obserwujemy.
Drugą odsłoną dzisiejszej uroczystości stało się misterium modlitewne, animowane przez prawdziwą „parafialną międzynarodówkę” – wśród prowadzących znaleźli się przedstawiciele Scholi Parafialnej, Żywego Różańca, Rycerstwa Niepokalanej, kandydaci do Bierzmowania oraz Nauczyciele. Schola prowadziła śpiew, rozdzielający poszczególne części modlitwy różańcowej; pozostali zaś uczestnicy prezentowali przygotowane komentarze i przewodniczyli modlitwie.
Myślę, że będę wyrazicielem opinii pozostałych uczestników misterium twierdząc, że ten czas stał się dla nas okazją do ponownego poczucia potęgi modlitwy we wspólnocie oraz odkrycia, że Ojczyzna jest jedną z najwyższych wartości nie tylko na świąteczny czas, ale także na co dzień, kiedy wykuwamy zręby polskości i wspólnotowości.
Zwieńczeniem opisu i towarzyszącej mu refleksji niech stanie się „Dekalog Polski”, który wydaje się nadal bardzo aktualny dla każdego z nas:
„…Jam jest Polska, Ojczyzna twoja, ziemia Ojców, z której wzrosłeś.
Wszystko, czymś jest, po Bogu mnie zawdzięczasz.
- Nie będziesz miał ukochania ziemskiego nade mnie.
- Nie będziesz wzywał imienia Polski dla własnej chwały, kariery albo nagrody.
- Pamiętaj, abyś Polsce oddał bez wahania majątek, szczęście osobiste i życie.
- Czcij Polskę, Ojczyznę twoją, jak matkę rodzoną.
- Z wrogami Polski walcz wytrwale do ostatniego tchu, do ostatniej kropli krwi w żyłach twoich.
- Walcz z własnym wygodnictwem i tchórzostwem. Pamiętaj, że tchórz nie może być Polakiem.
- Bądź bez litości dla zdrajców imienia polskiego.
- Zawsze i wszędzie śmiało stwierdzaj, że jesteś Polakiem.
- Nie dopuść, by wątpiono w Polskę.
- Nie pozwól, by ubliżano Polsce, poniżając Jej wielkość i Jej zasługi, Jej dorobek i Majestat.
Będziesz miłował Polskę pierwszą po Bogu miłością.
Będziesz Ją miłował więcej niż siebie samego”.
Zofia Kossak-Szczucka
Tekst i foto: ks. Janusz Barski
Tekst i foto: ks. Janusz Barski