Nabożeństwo Fatimskie
Nabożeństwo fatimskie z procesją różańcową
We wtorek – 13 maja, w rocznicę objawień fatimskich – zapraszamy na nabożeństwo fatimskie z procesją różańcową. Nabożeństwo rozpocznie się po mszy św. o godzinie 17.00. Podczas procesji będziemy odmawiać różaniec i śpiewać Litanię Loretańską.
Objawienia fatimskie należą do najbardziej znanych objawień maryjnych w historii, a ich głównym przesłaniem jest konieczność nawrócenia i modlitwy o pokój. Z wydarzeniami tymi ściśle związane są także tzw. „tajemnice fatimskie”.
Według relacji dzieci – Łucji, Franciszka i Hiacynty, przed objawieniami Matki Bożej miały miejsce spotkania z aniołami, przygotowujące je do widzeń Maryi. W centrum objawień fatimskich stoją spotkania dzieci z Matką Bożą w 1917 r. – 13 maja, 13 lipca, 19 sierpnia (13 sierpnia dzieci zostały aresztowane), 13 września i 13 października. Maryja poleca dzieciom odmawianie różańca oraz upowszechnianie nabożeństwa do jej Niepokalanego serca. Nazywa siebie Matką Bożą Różańcową.
Najbardziej znane jest objawienie z 13 października, podczas którego miał miejsce „cud słońca” – „chmury rozstąpiły się, a na niebie ukazało się wspaniałe słońce. Wyglądało jak srebrny dysk. Można było na nie bez trudu patrzeć, bo zupełnie nie raziło swym blaskiem. Przypominało śnieżną kulę obracającą się wokół własnej osi. Czasami otaczały je krwistoczerwone promienie, to znowu miało ono żółtą lub purpurową aureolę. Wydawało się, ze wiruje z ogromną szybkością.” – czytamy w opisie tego zjawiska.
Dwoje młodszych dzieci – Franciszek i Hiacynta zmarło niedługo po objawieniach (w 1919 i 1920 roku). Łucja została zakonnicą i zmarła w wieku 98 lat 13 lutego 2005 roku. Matka Boża objawiała się jej jeszcze w 1925 i 1927 roku a najprawdopodobniej także i później.
Tajemnice fatimskie
Pierwsza i druga część „tajemnicy” dotyczą przede wszystkim straszliwej wizji piekła, kultu Niepokalanego Serca Maryi i drugiej wojny światowej oraz zapowiadają ogromne szkody, jakie Rosja miała wyrządzić ludzkości przez odejście od wiary i wprowadzenie komunistycznego totalitaryzmu. Zostały opublikowane wiele lat temu. Najwięcej dywagacji i emocji budziła trzecia część orędzia matki Bożej, tak zwana „trzecia tajemnica fatimska”.
Została ona spisana przez siostrę Łucję 3 stycznia 1944 r. i przechowywana najpierw przez biskupa Leirii a 4 kwietnia 1957 r. koperta została przekazana do Tajnego Archiwum Świętego Oficjum. Jan Paweł II poprosił o dostarczenie mu koperty z trzecią częścią „tajemnicy” po zamachu z 13 maja 1981 r.
W 2000 Franciszek i Hiacynta zostali ogłoszeni błogosławionymi przez papieża Jana Pawła II. Również w 2000 roku zapada decyzja o ujawnieniu trzeciej tajemnicy fatimskiej. Oto jej tekst:
Trzecia część tajemnicy objawionej 13 lipca 1917 w Cova da Iria-Fatima.
Piszę w duchu posłuszeństwa Tobie, mój Boże, który mi to nakazujesz poprzez Jego Ekscelencję Czcigodnego Biskupa Leirii i Twoją i moją Najświętszą Matkę.
Po dwóch częściach, które już przedstawiłam, zobaczyliśmy po lewej stronie Naszej Pani nieco wyżej Anioła trzymającego w lewej ręce ognisty miecz; iskrząc się wyrzucał języki ognia, które zdawało się, że podpalą świat; ale gasły one w zetknięciu z blaskiem, jaki promieniował z prawej ręki Naszej Pani w jego kierunku; Anioł wskazując prawą ręką ziemię, powiedział mocnym głosem: Pokuta, Pokuta, Pokuta! I zobaczyliśmy w nieogarnionym świetle, którym jest Bóg: 'coś podobnego do tego, jak widzi się osoby w zwierciadle, kiedy przechodzą przed nim’ Biskupa odzianego w Biel 'mieliśmy przeczucie, że to jest Ojciec Święty’. Wielu innych Biskupów, Kapłanów, zakonników i zakonnic wchodzących na stromą górę, na której szczycie znajdował się wielki Krzyż zbity z nieociosanych belek jak gdyby z drzewa korkowego pokrytego korą; Ojciec Święty, zanim tam dotarł, przeszedł przez wielkie miasto w połowie zrujnowane i na poły drżący, chwiejnym krokiem, udręczony bólem i cierpieniem, szedł modląc się za dusze martwych ludzi, których ciała napotykał na swojej drodze; doszedłszy do szczytu góry, klęcząc u stóp wielkiego Krzyża, został zabity przez grupę żołnierzy, którzy kilka razy ugodzili go pociskami z broni palnej i strzałami z łuku i w ten sam sposób zginęli jeden po drugim inni Biskupi, Kapłani, zakonnicy i zakonnice oraz wiele osób świeckich, mężczyzn i kobiet różnych klas i pozycji. Pod dwoma ramionami Krzyża były dwa Anioły, każdy trzymający w ręce konewkę z kryształu, do których zbierali krew Męczenników i nią skrapiali dusze zbliżające się do Boga.
Kalendarium wydarzeń fatimskich
1916 r. – objawienia Anioła Pokoju, który prosi Łucję, Hiacyntę i Franciszka o modlitwę nad światem
13.05 – 13.10.1917 r. – objawienia Matki Bożej w Fatimie
13.10.1917 r. – „Cud słońca” nad Fatimą
4.04.1919 r. – w Aljustrel umiera Franciszek
28.04.1919 r. – początek budowy kapliczki w Cova da Iria
20.02.1920 r. – w szpitalu w Lizbonie umiera Hiacynta
13.10.1921 r. – pozwolenie na odprawienie pierwszej Mszy św. u stóp kapliczki objawień
3.05.1922 r. – dekret Biskupa Leirii o rozpoczęciu badań nad wydarzeniami fatimskimi
2.10.1926 r. – Łucja wstępuje do Zgromadzenia Sióstr św. Doroty
13.10.1930 r. – dekret Biskupa Leirii „A Divina Providencia” ogłaszający godnymi wiary objawienia fatimskie i zezwalający oficjalnie na kult Matki Bożej Fatimskiej
13.05.1931 r. – pierwsze poświęcenie Portugalii Niepokalanemu Sercu Matki Bożej dokonane przez Episkopat Portugalski
13.10.1942 r. – papież Pius XII przemawiając w języku portugalskim poświęca cały świat Niepokalanemu Sercu Maryi
8.12.1942 r. – papież Pius XII dokonuje poświęcenia całego Kościoła i rodzaju ludzkiego na zawsze Niepokalanemu Sercu NMP oraz poleca, aby tego samego aktu dokonały kościoły lokalne
4.05.1944 r. – papież Pius XII wydaje dekret ustanawiający święto Niepokalanego Serca NMP w całym Kościele
13.05.1946 r. – kardynał Masella, legat papieski, koronuje statuę Matki Bożej w kaplicy objawień
25.03.1948 r. – za pozwoleniem papieża Piusa XII Łucja opuszcza Zgromadzenie Sióstr św. Doroty i wstępuje do klasztoru Sióstr Karmelitanek w Coimbrze
13.10.1951 r. – Zakończenie Roku Świętego w Fatimie
7.07.1917 r. – papież Pius XII wystosowuje List Apostolski do ludów rosyjskich
13.05.1956 r. – kardynał Roncalli (późniejszy Jan XXIII) przewodniczy uroczystościom fatimskim
21.11.1964 r. – papież Paweł VI ogłasza przekazanie „Złotej Róży” dla Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej
13.05.1967 r. – papież Paweł VI przewodniczy obchodom 50-tej rocznicy rozpoczęcia objawień fatimskich
10.07.1977 r. – do Fatimy z pielgrzymką przybywa Kardynał Luciani (późniejszy Jan Paweł I)
13.05.1981 r. – zamach na życie Ojca Św. Jana Pawła II na Placu św. Piotra w Rzymie
13-13.05.1982 r. – pielgrzymka papieża Jana Pawła II do Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w celu podziękowania za ocalenie życia w zamachu na Placu św. Piotra w Rzymie w 1981 r. Papież poświęca cały świat i ludzkość Niepokalanemu Sercu Maryi
25.03.1984 r. – na Placu św. Piotra w Rzymie papież Jan Paweł II przed figurą Matki Bożej z kaplicy objawień wraz ze wszystkimi biskupami świata poświęca cały świat Najświętszemu Sercu Maryi
12-13.05.1991 r. – papież Jan Paweł II przybywa do Sanktuarium Matki Bożej w 10-tą rocznicę zamachu na Jego życie
14.10.1995 r. – rozpoczęcie nawiedzenia figury Matki Bożej Fatimskiej w Polsce
8-9.05.1996 r. – nawiedzenie figury Matki Bożej Fatimskiej na osiedlu Żabianka
13.10.1996 r. – zakończenie peregrynacji figury Matki Bożej Fatimskiej w Polsce
27.06.1996 r. – Metropolita Gdański arcybiskup Tadeusz Gocłowski dekretem ustanawia w Gdańsku Żabiance parafię Matki Bożej Fatimskiej jako wyraz dziękczynienia za peregrynację figury Matki Bożej w naszej diecezji
13.05.2000 r. – w czasie swojej pielgrzymki do Fatimy Ojciec św. Jan Paweł II ogłasza błogosławionymi Hiacyntę i Franciszka. W tym dniu zostaje także ogłoszona III Tajemnica Fatimska.
13.02.2005 r. – w klasztorze w Coimbrze umiera siostra Łucja
Źródło: http://www.zabno.diecezja.tarnow.pl