Parafia pw. Św. Maksymiliana Kolbe w Lubaniu

„Oprzyjcie życie na Ewangelii”

Zainteresowanych zapisem foto o opisem spotkania powizytacyjnego serdecznie zapraszam na moją stronkę. Wystarczy wcisnąć ten napis

Wizytacja_Gimnazjum

Wizytacja 2014

Wizytacja_spotkanie

Wizytacja_msza

Wizytacja_medal

„Wiara jest tym, na co się odważamy. Nie tym, co mówimy.” {Peter Hahne} Nasze życie wiary realizuje się przede wszystkim w naszej intymności, w „kąciku serc”, które zna tylko Bóg i my. Są jednak sytuacje, kiedy to, co dokonuje się w sercu wymaga publicznego świadectwa i powinno znaleźć się na ustach.

Takim „czasem świadectwa” jest m.in. wizytacja kanoniczna – „Wizytacja biskupia w diecezji jest czynnością apostolską. Ukazuje ona, że Biskup jest fundamentem i znakiem jedności Kościoła diecezjalnego. Wizytacja stanowi także okazję do pogłębienia kontaktów z duszpasterzami i wiernymi oraz różnymi wspólnotami modlitewnymi i apostolskimi, działającymi w parafii. Kanoniczna wizytacja pasterska odbywa się w każdej parafii co 5 lat. Składa się ze wstępnej wizytacji kanonicznej i pasterskiej.”

W naszej parafii wizytacji dokonał Ks. Biskup Marek Mendyk. W odróżnieniu od poprzedniej wizytacji (2009 r.) tym razem spotkanie z Czcigodnym Gościem odbyło się w czwartek [27.03.2014 r.]. To rzutowało oczywiście na program wizytacji oraz (czego od samego początku bardzo się obawialiśmy) na frekwencję uczestników.

Przygotowania do tego wydarzenia rozpoczęły się dużo wcześniej. Nie chodziło oczywiście o „pokazówkę”, ale z drugiej strony… takiego Gościa trzeba godnie ugościć. Początkiem przygotowań stało się opracowanie programu (zaakceptowanego podczas spotkania przedwizytacyjnego) oraz dokonanie analizy i podsumowania pracy poszczególnych grup w okresie ostatnich 5 lat. Do działających w 2009 roku wspólnot (Żywy Różaniec, Rycerstwo Niepokalanej, Rada Parafialna, Schola EDEN, Służba Liturgiczna, Świetlica Parafialna) dołączyły grupy powstałe po poprzedniej wizytacji: Parafialny Zespół CARITAS; Parafialny Zespół Dekoratorski; Parafialny Zespół Liturgiczny; działająca przy parafii grupa Duszpasterstwa Apostolstwa Trzeźwości i Pomocy Rodzinie. Było więc co podsumowywać – wczesne rozpoczęcie tego procesu pozwoliło dokonać dogłębnej analizy (zawartej w przedstawionych wcześniej Księdzu Biskupowi sprawozdaniach).

Drugi etap przygotowań to oczywiście teren wokół kościoła i sama świątynia. Nasi dzielni „altanowi tytani” zakończyli prace remontowe tego obiektu. Przez ponad tydzień grupa Parafian (z najmłodszą – Nadią) usuwała ślady ostatnich nawałnic i silnych wiatrów (było z tego niezłe ognisko). „Miłośniczki” piękna natury odświeżyły i upiększyły teren koło Piety i krzyża misyjnego oraz wszystkie klomby („marcowe bratki”? A jednak możliwe – i nie z plastiku). Wreszcie sam kościół – nie żeby wymagał gruntowego sprzątania, ale jednak… przydała się pomoc „zabójców kurzu i pająków” [zresztą muszę uczciwie przyznać, że nasze Panie dokonały czegoś, na co my, faceci, nie wpadliśmy przez ostatnie 3 lata – niewielka korekta rozmieszczenia umeblowania przedzakrystii i nagle… stała się ona całkiem sporym przestrzennie pomieszczeniem]. Jeszcze poniedziałkowe „ostatnie poprawki” (pole do – nieskrępowanego proboszczowskim „a może by…” – działania dla grupy dekoratorskiej) i… JESTEŚMY GOTOWI.

Trochę inaczej wyglądało to na plebanii – ale tu „rządził szeryf” i to raczej „inna bajka” (tylko dla wtajemniczonych w niuanse tzw. „dynamicznego porządku”). Te prace można podsumować stwierdzeniem – TRZEBA UWIERZYĆ W CUDA…

Dzień wizytacji rozpoczął się (przynajmniej na plebanii) o godz. 6:00 [spuśćmy zasłonę miłosiernego milczenia na samopoczucie gospodarza]. O tej porze bowiem zjawiła się niezawodna p.Małgosia Kleszczyńska, która podjęła się opieki nad plebanijnymi gośćmi. Tymczasem proboszcz „bawił” w kościele, dopracowując szczegóły. No, a kiedy wszystko zostało przygotowane zaczęło się   O C Z E K I W A N I E . . . zresztą nie trwające zbyt długo, bo – zgodnie z programem – po godz. 8:00 pojawił się Dostojny Gość.

Wizytacja to nie jedno, a wiele spotkań, mających pomóc poznać środowisko i specyfikę duszpasterzowania w parafii. Stąd też odbyła się ona w kilku odsłonach. Pierwszą było spotkanie ze środowiskiem Gimnazjum nr 1 im. Stanisława Wyspiańskiego. Odbyło się ono w sali gimnastycznej, w której zgromadzili się uczniowie i nauczyciele. Przybyłych Gości – Księdza Biskupa Marka Mendyka, Dyrektora Wydziału Katechetycznego, ks. Jarosława Kowalczyka, Dziekana Dekanatu Lubań, ks. Andrzeja Filę oraz proboszcza parafii – serdecznie powitała Pani Dyrektor, Beata Jaworska, podkreślając w przemowie specyfikę i efekty pracy dydaktyczno-wychowawczej prowadzonej przez siebie placówki. Oprócz wdrożenia programu integracji osób niepełnosprawnych szkoła postawiła nacisk na rozwijanie u uczniów zdolności artystycznych, zaś pracę wychowawczą oparła o wartości chrześcijańskie i patriotyczne. Stąd też z niecierpliwością oczekiwaliśmy pokazu umiejętności „młodych aktorów”.

Galę rozpoczęło wprowadzenie sztandaru i odśpiewany [to podkreślam – nie odegrany] hymn narodowy [znowu podkreślenie – nie jedna, ale dwie zwrotki!!!]. Po zajęciu miejsc grupa uczniów pięknie odśpiewała słowa powitania: „Bądź pozdrowiony Gościu nasz”. W imieniu Samorządu Uczniowskiego powitał Księdza Biskupa jego przedstawiciel, zapraszając jednocześnie do wysłuchania przygotowanego na tę okoliczność programu artystycznego. Tak deklamacje, jak i prezentacja sceny z „Wesela” zostały zaprezentowane na bardzo wysokim poziomie z bardzo dużą ekspresją i dbałością o najdrobniejsze szczegóły (zachwyciła nas kwestia panny młodej z „Wesela”, w wykonaniu Nikoletty Kłusek, w której zachowano oryginalną ludową formę wypowiedzi).

Piękno występu podkreślił Ksiądz Biskup w skierowanym do uczestników, utrzymanym w bardzo ciepłej tonacji, słowie. Dziękując za zaproszenie oraz przedstawienie obrazu szkoły podkreślił wielką wagę oparcia procesu dydaktyczno-wychowawczego na ponadczasowych i niezależnych od zmian mentalności człowieka wartościach. Szczególnie serdeczne słowo zostało skierowane do wykonawców, którzy zostali zaproszeni do ciągłego rozwoju i odkrywania piękna przeżywania wieku dojrzewania słowami: „Opierajcie swoje życie na Ewangelii”.

Drugą odsłoną wizytacji stała się gościna w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 – w szkole o zupełnie innym profilu, obejmującym poziomy klas licealnych, technikum i zawodowych. Powitani przez Dyrektora szkoły, p. Eugeniusza Wiktora Zdunka i opiekuna warsztatów, p. Stanisława Grabarczyka, Goście odwiedzili salę warsztatową (dla klas o profilu elektronicznym), komputerową oraz nauki języków obcych. W klasie multimedialnej zostali powitani przez grupę uczniów i przedstawicieli Samorządu Uczniowskiego. Zgromadzeni uczniowie (przedstawiciele wszystkich klas ZSP nr 2) przybliżyli specyfikę programów nauczania oraz zyskiwanych w szkole uprawnień – część bardzo silnie związała to z planami rozwoju zawodowego po zakończeniu nauki.

Ksiądz Biskup, w bardzo osobistym słowie do uczniów, na swoim przykładzie zachęcił do częstej modlitwy do Ducha Świętego – o umiejętność odczytania planu Boga względem nas oraz o zdolność jego akceptacji. „Cokolwiek bym zaplanował, Bóg może mieć dla mnie przygotowane coś innego. /…/ I trzeba umieć to przyjąć”.

Szkoła ponadgimnazjalna to bezpośrednia konfrontacja z problemami, które w wieku dojrzewania nabierają szczególnego znaczenia. Stąd też temu właśnie zostało poświęcone spotkanie z nauczycielami ZSP nr 2, będące integralną częścią wizyty w tej szkole. „Nie wizytuję Was – powiedział Ksiądz Biskup – Moje dzisiejsze spotkanie to odwiedziny, ułatwiające poznanie środowiska, w którym ważną rolę odgrywa szkoła. /…/ Oczekuję, że przybliżycie mi jego specyfikę i problemy oraz wskażecie Wasze oczekiwania wobec Kościoła w dziedzinie wychowania młodzieży”. Mówiąc o wielkiej roli szkoły Ksiądz Biskup podkreślił wagę nauczycielskiej troski o podopiecznych, której źródłem jest miłość – „To podstawa misji nauczyciela /…/, praca trudna, ale nie syzyfowa /…/ Ona zawsze pozostawia u młodego człowieka niezatarty ślad”.

W wywołanej w ten sposób dyskusji zebrani nauczyciele podkreślili (jako swoje oczekiwanie kierowane wobec Kościoła) przede wszystkim pracę duszpasterską z rodziną i dla rodziny. Podkreślili także negatywne skutki eurosieroctwa i braku miłości rodziców: „Dzisiejszy młody człowiek, nawet w wieku 18-20 lat, prezentuje często emocjonalność dziecka /…/ to efekt braku miłości ojca i matki, miłości dawanej na co dzień”.

Środowisko parafii to nie tylko osoby uczestniczące w liturgii. Wszak bł. Jan Paweł II mianem „skarbu każdej wspólnoty” określił osoby starsze i chore, „włączające krzyż cierpienia, bólu i samotności w powszechną modlitwę Kościoła”. Stąd też naturalną była chęć spotkania Księdza Biskupa z reprezentantem tej grupy wspólnoty parafialnej.

Choroba to bardzo intymna rzecz – przeżywa się ją w samotności lub ogranicza do najbliższego kręgu. Stąd też, z szacunku dla owej intymności, opis tej odsłony wizytacji – którą rozpoczęła wspólna modlitwa w intencji całej rodziny – ograniczę do słów samego Księdza Biskupa: „Zetknąłem się tu ze świadectwem wielkiej wiary i pięknej miłości”. Jako uczestnik spotkania dziękuję Gospodarzom za piękną i pełną ciepła i wzruszeń atmosferę.

Parafia funkcjonuje dzięki jej członkom. Są jednak osoby, które w krótszym lub dłuższym czasie zyskują miano jej Dobroczyńców. Oni właśnie zostali zaproszeni na południowe spotkanie z Księdzem Biskupem, które stało się okazją nie tyle uhonorowania, ile podziękowania za wieloletnią współpracę, pełną zrozumienia dla potrzeb wspólnoty. Zaproszenie przyjęli: Burmistrz Miasta Lubań, pan Arkadiusz Słowiński; Prezes Hurtowni WITAMINA, pan Paweł Trzęsowski; Radny Miasta Lubań (także członek Rady Parafialnej), pan Ryszard Piekarski; Dyrektor ZSP nr 2, pan Eugeniusz Wiktor Zdunek; Dyrektor Gimnazjum nr 1, pani Beata Jaworska; reprezentująca grono katechetów pani Wioletta Szymonowicz oraz towarzyszący Księdzu Biskupowi ks. Jarosław Kowalczyk i ks. Dziekan Andrzej Fila. Spotkanie przebiegło w bardzo serdecznej i luźnej atmosferze – jego myślą stały się słowa: „Biednych zawsze będziecie mieć między sobą”, zaś postacią patronalną bł.Matka Teresa z Kalkuty.

Popołudniową część wizytacji rozpoczęło spotkanie Księdza Biskupa z Radą Parafialną. Rozpoczęło się ono od podkreślenia przez naszego Gościa wielkiej roli zaangażowanych Parafian, wspierających sugestiami i propozycjami działania proboszcza, zmierzające do poprawy jakości funkcjonowania parafii. Aby uniknąć anonimowości, radni zaprezentowali się, ukazując zróżnicowanie zawodów i kwalifikacji. Korzystając z tych informacji Ks. Biskup podkreślił potrzebę podjęcia „trudnych tematów” związanych z problemami parafii: odnowieniem elewacji kościoła i jego ociepleniem, uregulowaniem kwestii uszkodzonego wejścia głównego do kościoła oraz wymianą okien. „To poważne obciążenie finansowe i wieloletni trud, ale pokazaliście już, że stać Was na wiele – wskazywał Ks.Biskup – Warto zadbać, aby Wasz kościół stał się „perełką” tak pięknej okolicy”. Temat ten podjął także Ks. Dziekan, podkreślając aktywność wspólnoty w ramach Dekanatu Lubań. Spotkanie zakończył proboszcz parafii, ukazując osiągnięcia i zaangażowanie grupy Parafian w rozwój i codzienne życie wspólnoty, jak i problemy, których rozwiązanie jest nadal w centrum posługi duszpasterskiej i zainteresowania osób świeckich.

Spotkanie trwało dosyć długo – tak więc „na styk” pojawiliśmy się w kościele, gdzie zebrali się już członkowie wszystkich grup formacyjno-modlitewnych. Tę część wizytacji rozpoczęła p.Małgorzata Kleszczyńska przedstawiając w sprawozdaniu 4-letnią działalność Rady Parafialnej – zakres współpracy z proboszczem oraz inicjatywy, opiniowane lub realizowane przy czynnym uczestnictwie członków grupy. Następnie Prezes Stowarzyszenia „Rycerstwo Niepokalanej”, p.Kazimiera Hałajko, przybliżyła w sprawozdaniu historię i obecny tej jednej z najstarszych (stażem) wspólnot parafialnych. Powstałą w roku rozpoczęcia posługi przez nowego proboszcza (2007 r.) Parafialną Scholę Dziecięco-Młodzieżową EDEN przedstawiła jej „szefowa”, Martyna Kleszczyńska. Wyraźne zainteresowanie słuchających wzbudziło ukazanie wielopłaszczyznowej działalności ludzi młodych (o których często mówi się tak źle).

Drugą, najstarszą stażem wspólnotą parafialną, jest Żywy Różaniec, którego działalność zaprezentowała główna animatorka, p.Jadwiga Pałka. Podkreśliła rozwój formacyjny, ciągłość modlitwy, obejmującej ważne problemy Kościoła Powszechnego oraz lokalnego. Nie ukrywając problemów z naborem nowych członków (szczególnie mężczyzn) pani Jadwiga wskazała na zaangażowanie grupy w podejmowane w parafii inicjatywy.

Z chwilą zakończenia sprawozdania Ks. Biskup zaproponował chwilę „przerwy” – ale nie dla naszych „gwiazdek” z EDENU. Zostały bowiem poproszone o zaśpiewanie utworu ze swojego repertuaru – jak to u nas w Scholi, nie było problemu. Widać było, że nasz Gość słuchał z uwagą i… ukontentowaniem.

Do słów z południowego spotkania z Darczyńcami parafii nawiązywało sprawozdanie z działalności Parafialnego Zespołu CARITAS, odczytane przez p.Alicję Kwiecińską. „W obecnym statusie funkcjonujemy stosunkowo krótko, ale działalność charytatywna ma u nas swój rodowód sięgający początków księgińskiej wspólnoty”. Zaraz po p.Alicji przed Ks. Biskupem stanęła przedstawicielka Parafialnego Zespołu Liturgicznego, p.Irena Skowron – w (odczytanym z pięknymi emocjami) sprawozdaniu została przedstawiona kilkuosobowa grupa osób, które – rozpoczynając od piątkowej adoracji Najświętszego Sakramentu – doszły do wniosku, że chcą się także realizować w liturgii słowa podczas mszy św. [można by rzec, że to forpoczta tych, którzy odnajdą się w czasie trwania Kongresu Eucharystycznego].

Duch Święty działa często w zaskakujący nas sposób – tak właśnie powstała „najmłodsza” grupa naszej parafii, Parafialny Chór MAKSYMILIANKI. Inicjatywa powstała w czasie przygotowań II Parafialnego Koncertu Kolęd i Pastorałek przerodziła się w czynne działanie animacji śpiewu podczas niedzielnej sumy parafialnej. O tym wszystkim usłyszeliśmy ze sprawozdania odczytanego przez p.Annę Piskozub.

W taki sam, zaskakujący, sposób zaczęła w parafii działać regionalna grupa Duszpasterstwa Apostolstwa Trzeźwości i Pomocy Rodzinie Diecezji Legnickiej, spotykająca się wprawdzie rzadko (raz w miesiącu), ale działająca czynnie dzień po dniu, 24 godziny na dobę. O tym wszystkim powiedział nam Koordynator grupy, p.Sylwester Wojtas.

Już podczas południowych odwiedzin kościoła Ks. Biskup i osoby asystujące zwróciły uwagę na estetykę prezbiterium i ołtarza. To nie „pokazówka” z racji wizytacji, ale efekt konsekwentnej posługi członków Parafialnego Zespołu Dekoratorskiego, którego pracę i plany przedstawiła p.Beata Kwiecińska.

Na koniec (czego nie należy odczytywać w formule znaczenia) Sebastian Rybicki, reprezentant Parafialnego Koła Służby Liturgicznej przedstawił aktualny stan i posługę ołtarza 9-osobowej grupy ministrantów i lektorów.

Sprawozdań było sporo (no cóż – tyle prezentacji ile grup… a tego trochę się nazbierało…) – zakres i bogactwo form działalności obejmowała szerokie spektrum parafialnej aktywności. Podkreślił ją Ks. Biskup, nawiązując do sierpniowego spotkania odpustowego – „wtedy i teraz łatwo dostrzec Wasze zaangażowanie i kreatywną aktywność /…/ Dzięki nim jest o Was tak głośno”.

Spotkanie wypełniło całą rezerwę czasową – stąd też początek liturgii (powitanie kanoniczne) przebiegło w pewnym napięciu emocjonalnym. Wprowadzony do kościoła przy dźwiękach kanonu „Ubi caritas” w wykonaniu Scholi, Ksiądz Biskup – po krótkiej modlitwie – został przywitany przez (reprezentujące całą wspólnotę) panie: Małgorzatę Kleszczyńską i Jadwigę Pałka. „Przesłaniem Twojej posługi – usłyszeliśmy – jest myśl: „Na Twoje słowo, Panie” – odbierasz przekaz Nowego Przymierza jako przesłanie dla nas, ludzi tego czasu. Dlatego, pełni radości z wizytacyjnego spotkania, prosimy o ubogacenie nas świadectwem „życia Ewangelią” i błogosławieństwem, tak bardzo potrzebnym w tak niełatwej rzeczywistości dzisiejszego czasu”. Po tym serdecznym powitaniu Ksiądz Biskup zaprosił wszystkich do wysłuchania – przewidzianego normami wizytacji – sprawozdania proboszcza z działalności parafii w okresie od ostatniej wizytacji (przypomnę – było to 15.11.2009 roku). Tekst sprawozdania (dedykowany tym wyjątkowym osobom, którym „drukowane” nie szkodzi) został umieszczony pod tym opisem, więc nie będę powielał treści tam zawartych.

Można powiedzieć, że już początek Eucharystii stał się dla wielu Parafian momentem przeżycia szoku – tak licznej, 9-osobowej, koncelebry nie pamiętali chyba nawet najstarsi uczestnicy liturgii (a w trakcie mszy przybywali kolejni księża – tak, że pod koniec wokół ołtarza stanęło całe Prezbiterium Lubania). Być może zakłóciło by to jakość pełnienia funkcji liturgicznych, gdyby nie fakt, że po prostu… robimy to na co dzień (no, może nie wszystko, ale większość). Nie było więc problemu z okadzeniem ołtarza czy liturgią słowa (tu panie: Alicja Jungowska i Dominika Szydło z pełnym spokojem wypełniły czynności lektorskie i kantorskie).

W nawiązaniu do czytań mszalnych Ksiądz Biskup rozpoczął homilię od słowa „słuchać” – bo tylko tak możemy zrozumieć przekaz Bożej mądrości kierowanej w stronę człowieka. W jej bogactwie znajduje się także – podkreślona w Ewangelii dnia – prawda o istnieniu Zła i nieustannej konfrontacji z nim. „Bóg dał nam 5 kamieni do walki z siłą zła – wskazał mówca – Różaniec (w którym ważna jest modlitwa nie ustami, ale sercem), Eucharystię, Biblię, Post i regularną, miesięczną spowiedź /…/ To one umacniają nas w codziennej konfrontacji ze złem, które jest bardzo silne i niezwykle wyrafinowane /…/ i to one pomagają nam słuchać głosu miłości Boga”. To wezwanie do „słuchania” i „czynnego korzystania z owych >Bożych kamieni< zostało bardzo silnie podkreślone jako wizytacyjne przesłanie dla całej wspólnoty.

Msza św. to wyjątkowa modlitwa, w której harmonijnie współistnieją: jednostka i grupa. Ten wspólnotowy charakter w szczególny sposób został podkreślony podczas modlitwy wiernych i procesji z darami, w których wzięli udział reprezentanci wszystkich grup parafialnych; szczególnym zaś akcentem stał się (utworzony spontanicznie) „łańcuch rąk” podczas Modlitwy Pańskiej i znak pokoju, przekazany wszystkim przez Ks. Biskupa przy pomocy „apostołek” tego znaku: Nadii i Malwiny. No i oczywiście śpiew animowany przez poszczególne grupy – jakże zróżnicowany, a jednocześnie podkreślający jedność uczestników liturgii.

Msza św. wizytacyjna stała się wyjątkowym wydarzeniem z jeszcze jednego powodu – właśnie w jej trakcie Ksiądz Biskup uhonorował w imieniu Biskupa Legnickiego medalem „Zasłużony dla Diecezji Legnickiej” naszego Kościelnego, pana Jana Piskozuba. Był to wielki zaszczyt dla pana Jana i powód do radości dla nas wszystkich. Tę radość podkreśliła, dziękująca Księdzu Biskupowi za dar wspólnej modlitwy, pani Beata Kwiecińska: „Wasza Ekscelencjo! W imieniu całej wspólnoty parafialnej pragniemy złożyć Księdzu Biskupowi serdeczne podziękowania za obecność wśród nas. Dziękujemy za spotkania z grupami, za słowo pasterskie skierowane do każdego z nas podczas Mszy Świętej i za modlitwę w naszej intencji. My również obiecujemy modlitwę w intencji Księdza Biskupa. Modlitwę o jaką prosi Matka Boża w słowach „Módlcie się za swoich Pasterzy, bo to ich wybrał Mój Syn”.

Powyższa relacja – wiem, wiem… ilość słów porażająca… – jest dosyć dokładnym opisem uroczystości (oczywiście widzianej moimi oczyma) – myślę, że wiele mogliby dopisać bezpośredni uczestnicy poszczególnych części wizytacji (za co będę wdzięczny – strona parafialna, Księga Gości). Ja ze swojej strony pragnę skorzystać w tym miejscu z „proboszczowskiego prawa dziękczynienia”. Najpierw dziękuję Panu Bogu za piękną pogodę i Jego łaski, których nam dzisiaj nie skąpił.

Kilka lat temu, podczas rekolekcji wielkopostnych, ks. Franciszek Molski wypowiedział takie słowa: „My bez Was znaczymy tak niewiele”. Ja dodam – bez Was, kochani Parafianie, dzisiejsza uroczystość nie byłaby tak autentyczna i godnie przeżyta. Stąd też płynące z serca pragnienie DZIĘKCZYNIENIA LUDZIOM.

Najpierw dziękuję naszym Gościom: Księdzu Biskupowi Markowi Mendykowi; Dyrektorowi Wydziału Katechetycznego, ks. dr Jarosławowi Kowalczykowi; Dziekanowi Dekanatu Lubań, ks. dr Andrzejowi Fili oraz Prezbiterium Dekanatu Lubań – za zaszczycenie nas swoją obecnością; za trud tak wielu spotkań; za mądrość i życzliwość wskazówek oraz uświetnienie centralnej Eucharystii, kończącej wizytacyjny czas. Tu także wielki ukłon w stronę pana Wiesława Baryluka, kierowcy Księdza Biskupa, który zadbał o bezpieczny przejazd w obie strony.

Dziękuję wszystkim uczestnikom wizytacyjnej liturgii oraz spotkań – z racji terminu wizytacji (czwartek) obawiałem się o frekwencję. Jak się okazało, niepotrzebnie. Dziękuję za liczne i godne uczestniczenie w liturgii tego dnia oraz piękne świadectwo przed Ks. Biskupem.

Składam gorące podziękowanie Dyrekcji i Gronu Pedagogicznemu oraz wspólnotom uczniowskim Gimnazjum nr 1 i Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 w Lubaniu – za ciepłą atmosferę spotkań i życzliwość okazaną naszym Gościom.

Dziękuję Parafialnej Scholi EDEN, Chórowi MAKSYMILIANKI oraz pani Marii Jandzie – za piękny śpiew, wymowne świadectwo i zaangażowany udział w przygotowaniach.

Dziękuję wszystkim Parafianom, którzy czynnie i modlitewnie wsparli wysiłki organizacyjne. Ofiarowaliście bardzo wiele serca, czasu i wysiłku – dzięki Wam tak sama świątynia, plebania jak i teren wokół kościoła potrafiły zachwycić. Za okazane zrozumienie i pomoc DZIĘKUJĘ!!!

Wielkie uznanie i podziękowanie należy się Służbie Liturgicznej – mimo braków kadrowych „stanęliście na wysokości zadania”.

Serdecznie dziękuję panu Zbigniewowi Kwiecińskiemu za – tak często niezauważaną – posługę w zakrystii. Panie Zbyszku! Rzadko Pana widać (no, może z koszykiem), ale bez Pana… hmmm… lepiej nie myśleć.

Często niezauważalną i niedocenianą jest „posługa stołu”. Pragnę gorąco podziękować Państwu Misiurka oraz Paniom: dwom Małgorzatom, Beacie i Jadwidze za zadbanie o godne ugoszczenie naszych Gości.

Jedną z moich zalet/wad (właściwe podkreślić) jest dobra pamięć. Zapewniam o niej w modlitwie oraz podczas mszy św. – w ten sposób najlepiej chyba mogę wyrazić swoją wdzięczność za wszelkie dobro otrzymane od Was. Wraz z tym zapewnieniem przyjmijcie poniższe życzenie – niech towarzyszy Wam w – nieraz tak pokomplikowanej – codzienności:

Życzę ci uważnych oczu,

które dostrzegą drobne sprawy naszego dnia codziennego

i stawią je w prawdziwym świetle…

Życzę ci takich uszu,

które wyłapią wszelkie przemilczenia i półtony…

Życzę ci takich rąk,

które nie będą się długo zastanawiać, czy komuś pomóc…

Życzę ci odpowiednich słów w odpowiednim czasie

i życzę ci kochającego serca,

któremu pozwolisz się prowadzić przez życie,

aby wszędzie tam, gdzie ty, był i twój pokój…

Życzę ci miłości, szczęścia, poczucia bezpieczeństwa,

wiele dobroci,

przez którą człowiek każdego dnia staje się kimś więcej…

Życzę ci odpowiedniego wypoczynku i dobrego snu,

bo to jest bardzo ważne…

Życzę ci takiej pracy,

która sprawia radość i pozwala żyć dostatnio…

Życzę ci spotkań z takimi ludźmi,

którzy będą cię kochać,

którzy w chwilach trudnych dodadzą ci odwagi,

którzy cię pocieszą, gdy przyjdzie na ciebie godzina smutku.

Tego wszystkiego życzę Tobie

i to ci przekazuję w moim znaku pokoju.

SPRAWOZDANIE Z ŻYCIA RZYMSKOKATOLICKIEJ PARAFII

P.W. ŚW. MAKSYMILIANA KOLBEGO W LUBANIU-KSIĘGINKACH

 

Ekscelencjo! Najczcigodniejszy Księże Biskupie!!!

Francuski myśliciel Jacques Loev, wypowiedział podczas jednego ze spotkań z młodzieżą taką myśl: „Pamiętaj, jesteś być może jedyną Ewangelią, którą będzie czytał drugi człowiek”. Świadectwo to jeden z najważniejszych elementów scalających każdą wspólnotę, angażujący ją i nadający autentyzmu wspólnie przeżywanej codzienności.

Dzisiaj w szczególny sposób witam Ciebie, który przybywasz tu jako „In persona Christi” i – przed zgromadzonymi tu Parafianami, przedstawicielami działających w parafii wspólnot formacyjno-modlitewnych – pragnę dać świadectwo naszego codziennego życia.

 

1. Charakterystyka parafii

Parafia p.w. św. Maksymiliana Kolbego w Lubaniu-Księginkach powstała w 1988 roku z podziału parafii p.w. Świętej Trójcy w Lubaniu (po wcześniejszej rozbudowie obiektu w latach 1979-1981). Wcześniej funkcjonowała jako kaplica filialna (pierwsza msza św. została odprawiona przez ks. Prałata Jana Winiarskiego jesienią 1957 roku). Parafia została erygowana 27.06.1988 roku. Poświęcenie kościoła odbyło się podczas wizytacji kanonicznej przeprowadzonej przez Ks. Biskupa Adama Dyczkowskiego w dniu 25.09.1988 roku. Według aktualnych zestawień kolędowych nasza wspólnota liczy obecnie 1650 mieszkańców (z czego blisko 200 osób to innowiercy, z którymi nie ma współpracy, ale nie zachodzą także sytuacje konfliktowe).

Swoimi korzeniami nasza parafia sięga czasów osadnictwa po II wojnie światowej – przybyły tu i zamieszkały osoby z różnych stron Polski oraz z terenu Rumunii. Obecnie to już historia – większość dzisiejszych Parafian to rodzimi lubaniacy oraz osoby przybyłe z innych regionów Polski. Środowisko parafii tworzą robotnicy oraz pracownicy rzemiosła i administracji państwowej. Jest także jedna wielopokoleniowa rodzina zajmująca się rolnictwem.

Zmiany ostatnich lat, widoczny wzrost bezrobocia oraz kryzys gospodarczy, jaki dotknął mieszkańców parafii, spowodował zubożenie wielu rodzin. Coraz większa liczba osób pozostaje bez pracy, zaś wielu – stanowiących dużą część naszej wspólnoty – rencistów i emerytów pobawionych jest podstawowych środków do życia. Narasta skala emigracji zarobkowej (obliczona na prawie 400 osób) i jej konsekwencji: „eurosieroctwa” oraz rozbitych małżeństw.

Proboszczem parafii jest od roku 2007 ks. mgr Janusz Barski. Wcześniej tę funkcję pełnili: ks. Prałat Jan Winiarski (1957-1980), ks. mgr Jerzy Jerka (1980-2006) i ks. mgr Piotr Kudokas (2006-2007).

Ostatnia wizytacja kanoniczna odbyła się w 15.11.2009 roku i przeprowadził ją Ks. Biskup Stefan Cichy, Biskup Legnicki. Z parafii wywodzi się jedno powołanie żeńskie – Siostra Joanna Jaworska ze Zgromadzenia Pobożnych Uczennic Boskiego Mistrza.

 

2. Życie religijne parafii

Życie religijne parafii skupia się wokół kościoła parafialnego p.w. św. Maksymiliana Kolbego. Na terenie parafii znajduje się nieczynny już cmentarz przykościelny, na którym znajduje się 15 grobów (w tym sześć bezimiennych).

Na niedzielną i świąteczną liturgię składają się 3 msze św.: o godz. 8:30, 10:00 (wprowadzona w 2007 roku msza św. z udziałem dzieci i młodzieży) oraz suma parafialna o godz. 11:30. Według tegorocznego liczenia uczestniczy w nich nieco ponad 13% parafian (13,13%). Z tej liczby około 36% przyjmuje regularnie komunię św. W tygodniu msza św. sprawowana jest o godz. 17:00 – uczestniczy w niej od 3 do 40 osób. W I piątki miesiąca systematycznie korzysta ze spowiedzi i komunii św. 15-20 osób. W roku 2013 rozdano nieco ponad 12 000 komunii św.

W każdą środę odprawiana jest Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, a w piątki odmawiana jest Koronka do Bożego Miłosierdzia – stanowiąca wprowadzenie do (zainicjowanej w 2011 roku) cotygodniowej adoracji Najświętszego Sakramentu. Odprawiane są także wszystkie tradycyjne nabożeństwa – największym zainteresowaniem cieszą się nabożeństwa maryjne: majowe i październikowe oraz nabożeństwa wielkopostne: Droga Krzyżowa i Gorzkie Żale. W 2012 roku do parafialnego kalendarium zostało włączone nabożeństwo do MB Fatimskiej (maj-wrzesień).

W roku 2013 w parafii ochrzczono 17 dzieci, 13 przystąpiło do I Komunii św., 3 pary zawarły sakramentalny związek małżeński, sakramentu Namaszczenia Chorych i Wiatyku udzielono 79 osobom. 4 osoby z 18 zmarłych w minionym roku odeszło do wieczności bez przyjęcia sakramentów. W I soboty miesiąca odwiedzana jest 15-osobowa grupa osób starszych i chorych.

Przygotowanie do chrztu odbywa się w ramach przyjęć w kancelarii parafialnej. Przygotowanie sakramentalne do komunii św. i bierzmowania odbywa się podczas spotkań formacyjnych, zgodnych z Dyrektorium Kościoła Katolickiego. W parafii nie ma Poradni Rodzinnej – narzeczeni korzystają w poradnictwa rodzinnego w parafii św. Jadwigi Śląskiej w Lubaniu. W cyklu spotkań rocznych prowadzone jest przygotowanie formacyjne do I Komunii św. i Bierzmowania.

Księgi metrykalne i administracyjne prowadzone są na bieżąco.

 

3. Katechizacja

Na terenie parafii znajdują się dwie szkoły: Gimnazjum nr 1 im. Stanisława Wyspiańskiego oraz Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2. Katecheza odbywa się na wszystkich poziomach nauczania w wymiarze dwóch godzin tygodniowo. W Gimnazjum (85,71% uczęszczających na katechezę) zajęcia religii prowadzi pani Wioletta Szymonowicz, w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 (52,81% uczestniczących w katechezie) – pani Anna Ostrowska oraz ks. proboszcz. Wszyscy katecheci posiadają misję kanoniczną zatwierdzoną przez Biskupa Legnickiego. W organizowanych dla młodzieży szkolnej rekolekcjach wielkopostnych (Gimnazjum) bierze udział ponad połowa uczniów (w roku 2013 – około 60%).

Współpraca ze szkołami układa się bardzo dobrze. Młodzież Gimnazjum angażuje się w uroczystości parafialne o charakterze religijno-patriotycznym (Dzień Papieski, Święto Niepodległości, misterium pierwszolistopadowe, obsługa liturgii Triduum Paschalnego, udział w Parafialnych Koncertach: Kolęd i Pastorałek oraz Pieśni Wielkanocnej).

 

4. Inne formy duszpasterstwa

W parafii istnieją następujące grupy: 18-osobowa Rada Parafialna II Kadencji, parafialne koło Żywego Różańca (złożone z dwóch Róż liczących 40 osób) i Rycerstwa Niepokalanej (41 osób), Towarzystwo Przyjaciół WSD (liczące 40 osób), 4-osobowy Zespół Charytatywny, 9-osobowa Schola Parafialna EDEN, 8-osobowy Parafialny Zespół Dekoratorski, 9-osobowy Parafialny Zespół Liturgiczny oraz parafialne koło Służby Liturgicznej (liczące 7 osób – w tym 2 kandydatów).

Od 2008 roku do czerwca 2013 roku w parafii działała bardzo aktywnie Świetlica Dziennego Pobytu Dzieci i Młodzieży im. Jana Pawła II. W tym czasie w jej zajęciach uczestniczyła 14-osobowa grupa dzieci i młodzieży, którymi opiekowała się 3-osobowa grupa Opiekunów-wolontariuszy. Niestety, z racji malejącego zainteresowania dzieci i rodziców udziałem w zajęciach świetlicowych (pod koniec ubiegłego roku szkolnego) we wrześniu 2013 roku została podjęta decyzja o czasowym zawieszeniu jej funkcjonowania. Efektem pracy świetlicy było zorganizowanie czterech kiermaszów świątecznych oraz dwóch wystaw prac poświęconych różańcowi.

W okresie sprawozdawczym członkowie Służby Liturgicznej i Scholi Parafialnej oraz młodzież niezrzeszona uczestniczyli aktywnie w letnich rozgrywkach w piłkę siatkową (na położonym za kościołem boisku) oraz korzystała w okresie jesienno-wiosennym z udostępnionej im salki sportowej na plebanii. Duże znaczenie miały również organizowane w okresie ferii zimowiska, akcja mikołajowa oraz Festyn Dziecięcy, będący podkreśleniem znaczenia dzieci w życiu wspólnoty.

Wśród innych form duszpasterstwa dużą rolę pełni czytelnictwo prasy katolickiej. Rozprowadzane są tygodniki: „Niedziela” (20 egzemplarzy), „Gość Niedzielny” (10 egzemplarzy) oraz miesięczniki: „Rycerz Niepokalanej” (25 egzemplarzy), „Mały Rycerz Niepokalanej” (15 egzemplarzy) i „Apostolstwo Chorych” (14 egzemplarzy). Niestety, czytelnictwo tych pism nie wygląda najlepiej i jest jednym z kilku ważnych problemów naszej parafii.

Od roku 2007 parafia posiada swoją stronę internetową, mającą charakter informacyjny oraz prezentującą ważne wydarzenia naszej wspólnoty i regionu. Prowadzona przez proboszcza parafii jest ona na bieżąco aktualizowana.

 

5. Stan gospodarczy parafii

Ekscelencjo! Czcigodny Księże Biskupie! Nakreślony przed chwilą obraz życia religijnego naszej wspólnoty rzutuje także na jej stan gospodarczy. Przy jego omówieniu pragnę podkreślić wielkie zaangażowanie i pomoc niewielkiej wprawdzie, ale bardzo aktywnej grupy Parafian.

W okresie od ostatniej wizytacji wykonano następujące prace:

 

A. Kościół:

– pełna wymiana instalacji nagłaśniającej;

– wymiana instalacji elektrycznej i oświetleniowej wewnętrznej i zewnętrznej – wymiana oświetlenia prezbiterium i kościoła – montaż zewnętrznego oświetlenia przy bramie bocznej oraz wzmocnienie oświetlenia placu dwoma reflektorami (w sumie – 7 punktów świetlnych);

– modernizacja oświetlenia wejścia głównego i bocznego kościoła (instalacja reflektorów LED z czujnikiem zmierzchowo-ruchowym);

– modernizacja kościelnego systemu grzewczego;

– remont kapitalny prezbiterium;

– pokrycie ławek wykładziną;

– wymiana lektorium oraz montaż stałego miejsca przewodniczenia;

– fundacja nowych naczyń liturgicznych (monstrancja, puszka) i zestawu lekcjonarzy;

– modernizacja zakrystii;

– adaptacja pomieszczenia zewnętrznego na skład narzędzi;

– naprawa i wymiana części rynien;

– odnowienie malatury wszystkich pomieszczeń;

– montaż sterowanego bezprzewodowo rzutnika multimedialnego oraz ekranu [na bieżąco jest także uzupełniana baza tekstów pieśni i modlitw];

– udrożnienie instalacji odprowadzania wody deszczowej;

– modernizacja instalacji alarmowej [wyposażenie kościoła w oddzielną centralę i sygnalizator];

– wymiana oświetlenia świetlicy parafialnej;

– wykonanie kraty najazdowej przy głównym wejściu do kościoła, ułatwiającej wjazd osobom niepełnosprawnym;

– zabezpieczenie ściany głównego wejścia do kościoła;

– zmiana wystroju prezbiterium (fundacja obrazów: Miłosierdzia Bożego; Matki Bożej Nieustającej Pomocy; bł. Jana Pawła II; S. Faustyny Kowalskiej oraz figury Matki Bożej Fatimskiej; przeniesienie różańca ściennego na prawą stronę prezbiterium);

– przegląd i renowacja fragmentów dachu kościoła.

 

B. Plebania:

– wymiana części okien na plebanii – odnowienie malatury niektórych pomieszczeń;

– wymiana części armatury sanitarnej i kapitalny remont łazienki na II piętrze;

– zakup części wyposażenia kuchni (umeblowanie, zmywarka, okap kuchenny);

– pełna wymiana oświetlenia pomieszczeń plebanii;

– fundacja 3 obrazów;

– wymiana części rynien dachowych;

– modernizacja pomieszczeń piwnicznych – adaptacja na zimową salę sportu;

– adaptacja pomieszczenia Parafialnego Zespołu Caritas – uruchomienie wejścia bocznego na plebanię;

– odnowienie pomieszczenia kancelarii;

– wymiana uszkodzonego stopnia wejścia głównego.

 

C. Posesja wokół kościoła:

– oczyszczenie i wyrównanie terenu wokół muru od strony plebanii;

– odnowienie starszej części cmentarza;

– montaż nowych ławek na placu kościelnym;

– modernizacja systemu odwodnieniowego na placu kościelnym;

– poprawa estetyki terenu wokół Piety i krzyża misyjnego, koło groty oraz wokół części grobów;

– modernizacja przejścia do bocznego wejścia na teren posesji;

– budowa altany parafialnej (miejsce letnich spotkań grup parafialnych) oraz rewitalizacja terenu wokół niej;

– zakup i montaż dwóch garaży blaszanych (miejsce przechowywania urządzeń i narzędzi parafialnych);

– oznakowanie placu kościelnego.

 

Wszystkie te prace wykonano dzięki ofiarności i zaangażowaniu Parafian, którzy wykazali dużą troskę o stan kościoła, jego otoczenia i plebanii.

 

6. Niedomagania

Zauważalnym problemem naszej wspólnoty jest wzrastający problem bezrobocia i jego konsekwencje. Duża część ludzi młodych podejmuje pracę poza granicami miasta lub kraju. Z tej racji kontakt duszpasterski z nimi jest mocno utrudniony. Zauważa się wzrastającą liczbę nieformalnych związków ludzi młodych, mogących je uregulować sakramentalnie – bardzo często problem ten pojawia się przy okazji zgłaszania chrztu dziecka. Mimo regularnej pracy z dziećmi i młodzieżą widocznym jest problem zaniedbań obowiązków wychowania religijnego przez część rodziców. Tegoroczna średnia uczestnictwa w niedzielnej i świątecznej liturgii wskazuje na problem udziału części rodzin w życiu religijnym wspólnoty. Przekłada się to także na brak ich zaangażowania w pozostałe płaszczyzny funkcjonowania parafii.

Palącym problemem jest również, trwający od 2009 roku, proces integracji Parafian z części dołączonej do naszej wspólnoty dekretem Księdza Biskupa Stefana Cichego. Zdaję sobie sprawę, iż proces ten wymaga czasu i dużej cierpliwości – niepokoją jednak oznaki niedomagań tego procesu, zauważalne w rzeczywistym obrazie życia naszej parafii i jej statystycznym wizerunku.

 

7. Plany na przyszłość

Wskazane niedomagania rodzą potrzebę ukierunkowania wysiłków duszpasterskich w kierunku promocji i dalszych zabiegów podkreślających i aktywizujących grupy modlitewne i stowarzyszenia osób świeckich. W przyszłości planowane są także prace związane z modernizacją placu przy kościele (ze szczególnym uwzględnieniem wjazdu głównego i zabezpieczeniem wyjazdu przez ustawienie lustra) oraz remontem elewacji kościoła, poprawa stanu zabezpieczenia antywłamaniowego, zabezpieczenie i naprawa uszkodzonego fragmentu muru kościoła oraz prace związane z sugerowanymi zmianami w estetyce prezbiterium i kościoła (w tym wymiana stacji Drogi Krzyżowej – finalizowana w najbliższym czasie).

 

Ekscelencjo! Czcigodny Księże Biskupie!

Niniejsze sprawozdanie rozpocząłem słowami o świadectwie i do nich pragnę nawiązać w zakończeniu. Jako wspólnota pragniemy być świadkami Chrystusa; chcemy czynnie świadczyć o Jego obecności wśród nas takim życiem, które „byłoby nie do wyobrażenia, gdyby zabrakło w nim Jezusa” (Jan Paweł II). Na tej drodze potrzebujemy wsparcia i umocnienia. Dlatego, dziękując Waszej Ekscelencji za obecność wśród nas, proszę o dar wspólnej modlitwy i pasterskie błogosławieństwo dzisiaj oraz o modlitewną pamięć w przyszłości. My zaś deklarujemy naszą ciągłą pamięć i modlitwę w intencji Księdza Biskupa.

 

Dodaj komentarz: