Refleksja Listopadowa’2013
 |
| Refleksja Listopadowa'2013 |
Listopadowy czas to zachęta do refleksji, zamyślenia – nad nietrwałością ludzkiego życia, nad istotą przejścia granicy śmierci, nad wiecznością. Ci, którzy odeszli przed nami, pozostawiając po sobie „puste miejsca”, w tym czasie szczególnie przypominają o nieuchronności spotkania z Chrystusem. Ten czas wreszcie stanowi bardzo wymowne przypomnienie o potrzebie stałej modlitwy i pomocy ofiarowanej tym, którym nieraz zawdzięczamy tak wiele.
To wszystko w naszej wspólnocie parafialnej jest oczywiście przeżywane na sposób tradycyjny (wypominki, msze święte), ale i nowatorski („Refleksja Listopadowa”, „Różaniec ze światłem modlitwy płynącej do nieba”); listopadowe tajemnice przeżywamy indywidualnie (nawiedzenia cmentarzy, modlitwa indywidualna), ale też i wspólnotowo (wspomniane wyżej misteria). Listopadowy czas jest więc bardzo ważny.
Rozważanie tajemnicy Świętych Obcowania oraz przejście do wspomnienia Wiernych Zmarłych (1-2.XI) to tradycyjnie liturgia w kościele oraz na cmentarzach. Wielu z nas spędziło te dni poza swoimi parafiami, odwiedzając miejsca spoczynku swoich bliskich. Wielu brało udział w popołudniowych procesjach na terenie nekropolii. Tak było i w Lubaniu. Popołudniowej procesji i modlitwie za zmarłych przewodniczył Dziekan Dekanatu Lubań, Ks. Andrzej Fila w asyście kapłanów pracujących w lubańskich parafiach.
W parafii św. Maksymiliana Marii Kolbe (Lubań-Księginki) świętowania tych dni nie zakończyliśmy jednak procesją. Wieczorem 1 listopada grupa młodzieży z Gimnazjum nr 1 w Lubaniu przedstawiła misterium poetycko-modlitewne „Refleksja Listopadowa”. Związana z tajemnicą śmierci i świętości poezja, sugestywnie przedstawiona w zaciemnionym kościele przy dźwięku muzyki refleksyjnej, dała możliwość przeżycia pięknego czasu, którego ukoronowaniem stały się „pierwsze wypominki” – modlitwa za naszych bliskich zmarłych. Nic więc dziwnego, że spontaniczny wysiłek młodzieży został nagrodzony rzęsistymi oklaskami licznie zgromadzonych Parafian.
Oczywiście, pełne przeżycie obu dni wymagało przygotowania – tak duchowego, jak i zewnętrznego. W naszej parafii już od wielu lat uczniowie Gimnazjum nr 1 otaczają opieką dziesięć „zapomnianych” grobów na parafialnym (obecnie nieczynnym) cmentarzu. Podobnie, jak w przeszłości, tak i w tym roku, w ostatnich dniach października nie zabrakło przy nich młodych osób „myślących sercem”, która zadbała, aby te – zapomniane przez ludzi – groby także przybrały odświętny wystrój. Nie zabrakło również modlitwy – potwierdzającej prawdę, że „jeśli nawet o kimś zapomną ludzie, pamięta o nich w modlitwie Kościół” (którego ważną częścią są właśnie ludzie młodzi). Tegorocznej akcji patronowała grupa nauczycieli z katechetką, panią Wiolettą Szymonowicz, którym z tej racji należą się wyrazy uznania – włączenie w proces wychowawczy zachowań budzących w młodym człowieku wewnętrzną wrażliwość jest potwierdzeniem wielkiej dojrzałości naszych wychowawców i pedagogów.