Sierpniowe świadectwo
 |
| Świadectwo 2012 |
Ostatnia niedziela lipca kieruje naszą uwagę na czas, w który wkraczamy – czas szczególny, będący okazją do swoistego sprawdzianu swojej dojrzałości. Wystarczy spojrzeć na ekrany TV i stan naszego otoczenia, aby zauważyć, że narastającym problemem jest postępujące uzależnienie społeczeństwa od alkoholu i innych używek. Można odnieść [fałszywe z gruntu] wrażenie, że bez niego nie może się obejść żadna uroczystość czy zabawa. Stąd też tak wielką wagę ma sierpień – będący okazją do refleksji oraz podjęcia pewnych wyrzeczeń abstynenckich.
Od kilku miesięcy działa w naszej parafii lubański oddział Duszpasterstwa Trzeźwości Diecezji Legnickiej, skupiający wspaniałych ludzi, którzy – posiadając w kwestii uzależnienia osobiste doświadczenie – poświęcają swój czas, aby wesprzeć tych, którzy zawarli z alkoholem „zbyt zażyłą znajomość”.
Pierwszym krokiem grupy była propozycja mszy św. w każdy I poniedziałek miesiąca, na który zaproszeni są wszyscy, ze szczególnym uwzględnienie osób uzależnionych oraz ich rodzin. Jest ona związana z większością programu AA, zawartego w 12 krokach:
1. Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu, że przestaliśmy kierować własnym życiem.
2. Uwierzyliśmy, że Siła Większa od nas samych może przywrócić nam zdrowie.
3. Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, jakkolwiek Go pojmujemy.
4. Zrobiliśmy gruntowny i odważny obrachunek moralny.
5. Wyznaliśmy Bogu, sobie i drugiemu człowiekowi istotę naszych błędów.
6. Staliśmy się całkowicie gotowi, aby Bóg uwolnił nas od wszystkich wad charakteru.
7. Zwróciliśmy się do Niego w pokorze, aby usunął nasze braki.
8. Zrobiliśmy listę osób, które skrzywdziliśmy i staliśmy się gotowi zadośćuczynić im wszystkim.
9. Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych.
10. Prowadziliśmy nadal obrachunek moralny, z miejsca przyznając się do popełnianych błędów.
11. Dążyliśmy poprzez modlitwę i medytację do coraz doskonalszej więzi z Bogiem, jakkolwiek Go pojmujemy, prosząc jedynie o poznanie Jego woli wobec nas, oraz o siłę do jej spełnienia.
12. Przebudzeni duchowo w rezultacie tych Kroków, staraliśmy się nieść posłanie innym alkoholikom i stosować te zasady we wszystkich naszych poczynaniach.
Podczas spotkań po każdej takiej mszy ustalamy, co dalej. I tak, podczas spotkania lipcowego zdecydowaliśmy, że warto, aby miesiąc sierpień rozpocząć świadectwem – jedną z form skutecznej pomocy tym, dla których alkohol jest [na razie] tylko „przygodą” lub już koszmarem.
Na dzień świadectwa została wybrana ostatnia niedziela lipca [29.07.2012 r.]. Grupa zdecydowała się przygotować liturgię słowa oraz procesję z darami [podczas sumy parafialnej]. O oprawę muzyczną zadbał zespół „Esperanza” (Magda i Paweł).
Wybór formy nie był przypadkowy. „Uczone wykłady” niestety nużą i blokują słuchaczy – zupełnie inaczej odbiera się słowa wypowiadane „od serca” i to przez kogoś, kto przeżył już swoje „alkoholowe piekło”.
Pierwsza msza zgromadziła tradycyjnie osoby starsze – nie znaczy to jednak, że problem nie był dla nich widoczny. Świadectwo Marka zostało przyjęte w pełnym szacunku, milczeniu; nagrodzone zaś rzęsistymi brawami. Podobnie „wyśpiewane świadectwo” Magdy i Pawła – było głębokie i wzruszające.
Suma parafialna zapowiadała się wyjątkowo – swój udział zapowiedziała duża część członków Lubańskiego Stowarzyszenia Abstynenckiego „ODNOWA” (od 2 lat zaprzyjaźniona z naszą wspólnotą parafialną). O ile pierwszą mszę rozpoczął śpiew ogólny, o tyle sumę zainaugurował śpiew „Modlitwy o wschodzie słońca” w wykonaniu Magdy i Pawła [przy lekkim współudziale proboszcza].
Po wstępie [w czasie którego została nam zadedykowana „Modlitwa o pogodę ducha”] rozpoczęła się – przygotowana przez Duszpasterstwo Trzeźwości – liturgia słowa, które zwieńczeniem stało się świadectwo, przedstawione tym razem przez Sylwestra. Wielka ekspresja wypowiedzi i widoczne wzruszenie oddziaływało także dla nas, słuchających jego słów. To wszystko zostało jeszcze „wzmocnione” wyśpiewanym przez Magdę świadectwem (które budzi tym większy podziw, że nasza Madzia to jeszcze bardzo młoda osoba). Nie da się ukryć, że w wielu oczach zabłysły w tym momencie łzy. Madziu! Dzięki!!!
Udział członków LSA „ODNOWA” dał się zauważyć także w specyficznej, tworzonej przez nich atmosferze. Wzorem (wspominanych wielokrotnie przez proboszcza) Przeglądów Piosenki Abstynenckiej tworzyli bardzo bezpośredni i emocjonalny klimat przeżywania Eucharystii. Oprócz licznie przyjętej komunii św. pewnym „szokiem” dla naszych parafian stała się Modlitwa Pańska, podczas której stworzyli krąg połączonych dłoni. Zwieńczeniem stało się zaś wspomnienie ubiegłorocznego Festiwalu Piosenki Abstynenckiej, podczas którego (w kończącej go Eucharystii) nasz proboszcz wykonał „Przeżyj to sam” (w aranżacji religijnej). Podobnie jak rok temu, tak i dzisiaj utwór ten zaowocował „falą” i śpiewem pełnym uniesienia. Nasze spotkanie zakończyła krótka sesja foto i pogaduszki na placu.
Ten dzień był piękny i pełen pozytywnych emocji. Za ten dar dziękujemy członkom Duszpasterstwa Trzeźwości Diecezji Legnickiej oraz LSA „ODNOWA”. W szczególny sposób gratulujemy i dziękujemy za dawkę wielkich wzruszeń Magdzie i Pawłowi – dzięki Wam dzisiaj niejedno serce zabiło dużo żywiej.
A wszystkim czytającym dedykuję słowa „Modlitwy o pogodę ducha”:
Boże, użycz mi pogody ducha,
abym godził się z tym, czego nie mogę zmienić.
Odwagi, abym zmieniał to, co mogę zmienić.
I mądrości, abym odróżniał jedno od drugiego.
Pozwól mi co dzień
Żyć tylko jednym dniem
i czerpać radość z chwili, która trwa;
i w trudnych doświadczeniach losu ujrzeć
drogę wiodącą do spokoju;
i przyjąć – jak Ty to uczyniłeś
– ten grzeszny świat takim,
Jakim on naprawdę jest,
a nie takim jak ja chciałbym go widzieć;
i ufać, że jeśli posłusznie poddam się Twojej woli,
to wszystko będzie jak należy.
Tak bym w tym życiu osiągnął umiarkowane szczęście,
a w życiu przyszłym, u twego boku, na wieki posiadł
szczęśliwość nieskończoną.