„REFLEKSJA LISTOPADOWA”
Dni rozpoczynające miesiąc wspomnienia i modlitwy za naszych bliskich zmarłych, są okazją konfrontacji z tajemnicą Obcowania Świętych i pochylenia się nad Kościołem Oczyszczającym się. Każdy z tych dni ma swój wyjątkowy charakter i kieruje naszą uwagę na jedną z płaszczyzn funkcjonowania Kościoła.
W naszej parafii zamyślenie nad tajemnicą życia, śmierci i powszechnego powołania do świętości miało swoje trzy odsłony.
Przygotowania do ich przeżycia rozpoczęły się już kilka dni wcześniej – czynny udział wzięły w nich dzieci i młodzież, uczestniczące w zajęciach świetlicy parafialnej im. Jana Pawła II, dając praktyczną „lekcję” o miłości „która nigdy nie umiera” – obejmując honorowym patronatem kilka bezimiennych grobów. Obserwowane przez dorosłych porządki na tych zaniedbanych mogiłach przypomniały o naszej odpowiedzialności za miejsca uświęcone wiarą w zmartwychwstanie.
Pierwszą odsłonę stanowiły Msze święte, umożliwiające refleksję nad istotą świętości w naszym życiu, obecnością Kościoła Triumfującego w przeżywaniu przez nas postawy wiary oraz rolą Świętych. W szczególnie przekonujący sposób o prawdach tych wypowiadały się dzieci podczas swojej Mszy św. – warto było ich posłuchać; nawet my, dorośli, mogliśmy wyciągnąć z tego dla siebie wiele cennych i trafnych wniosków.
Drugą odsłoną, wprowadzającą nas w tajemnicę łączności nas z Kościołem Oczyszczającym się, stała się popołudniowa procesja na miejscowym cmentarzu, gromadząca mieszkańców Lubania i wielu Gości, rozpoczęta w kościele p.w. Świętej Trójcy w Lubaniu. Mimo chłodu i zachmurzenia czas modlitwy został przeżyty w atmosferze wspomnieniowej refleksji jako „świadectwo o tych, którzy odeszli dawane przez tych, którzy wciąż pielgrzymują”.
W naszej parafii obchody uroczystości Wszystkich Świętych nie zakończyły się jednak popołudniowym nabożeństwem. Młodzież Gimnazjum nr 1 w Lubaniu-Księginkach oraz grupa uczniów szkół ponadgimnazjalnych przygotowała bowiem dla nas „wieczorny czas zadumy” – misterium słowno-muzyczne „Listopadowa Refleksja”, którego przesłaniem stały się słowa ks. Twardowskiego: „Śpieszmy się kochać ludzi…”. Rozpoczęta o zmroku dała okazję wspomnienia o tych, których pamięć zatarł nieubłagany czas. Deklamacja poezji (w tym ks. Twardowskiego), połączona z muzycznym podkładem kanonów i utworów Vangelisa, stworzyły w efekcie piękną atmosferę zadumy i modlitwy, której zwieńczeniem stały się „pierwsze wypominki” – modlitwa „różańcem światła” ofiarowana za naszych bliskich zmarłych. Czas misterium (przeżywany po raz trzeci) zgromadził w kościele liczną grupę parafian oraz gości, którzy podkreślali później wspaniały klimat modlitwy, w który wprowadzili nas „stanowiący przyszłość Kościoła” dzieci i młodzież.
Akcentem kończącym obchód tych dwóch dni stało się przeżycie „szkolnych Zaduszek”. Oryginalna w skali miasta praktyka zgromadziła 2 listopada na lubańskim cmentarzu komunalnym uczniów Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 w Lubaniu. Pierwszymi „stacjami” spotkania były dwa miejsca pamięci: ofiar „nieludzkiej ziemi” i systemu stalinowskiego oraz faszyzmu – przy których zwieńczeniem refleksji nad skutkami odrzucenia prawa Bożego z życia człowieka stała się modlitwa za ofiary obu totalitarnych systemów, uczczenie ich pamięci minutą ciszy i złożenie pamiątkowych zniczów. Kolejne dwie „stacje” spotkania były okazją do wspomnienia zmarłych Nauczycieli i Wychowawców (był to grób Wiesława Wajcfelta – znanego działacza sportowego, organizatora wielu wydarzeń i imprez sportowych o zasięgu regionalnym) oraz zmarłych spoczywających na wszystkich cmentarzach (w miejscu poświęconym przez Księdza Biskupa Stefana Cichego w listopadzie 2009 roku). Krótka modlitwa przy każdej zaduszkowej stacji stała się świadectwem wiary i patriotyzmu młodzieży, w które czynnie włączały się będące w pobliżu osoby.
Więcej zdjęć można znaleźć na stronie www.janbar.jgora.pl