REKOLEKCYJNE MISTERIUM
Czas zbliżania się do liturgii największych tajemnic naszej wiary łączy się w każdej wspólnocie z okazją do przeżycia szczególnych dni: dni wejrzenia w siebie, dni refleksji i pytań stawianych sobie w sumieniu. Chodzi oczywiście o rekolekcje. W każdej parafii są prowadzone i przeżywane inaczej – w każdej jednak prowadzą do sięgnięcia po zbawcze owoce męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.
W parafii św. M.M.Kolbe w Lubaniu tegoroczne rekolekcje wielkopostne, których prowadzenia podjął się ks. Maciej Szymanowski, rozpoczęły się w sposób szczególny. W tę niedzielę bowiem, oprócz osoby rekolekcjonisty, gościliśmy 10-osobową grupę młodzieży Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, działającą 
w parafii Trójcy Świętej w Lubaniu. Postanowiła ona przedstawić nam pantomimę zatytułowaną „Rodzina”, poświęconą narastającemu zjawisku przemocy i agresji w rodzinie.
Autorką dużej części tekstów (jak przyznał po programie opiekun grupy, ks. Andrzej Łuczyński) była jedna z członkiń grupy. To ona, z pozycji córki, mówiła przejmująco o problemie matki, nie rozumianej tak przez nią, jak i przez uzależnionego od alkoholu męża. Bardzo „życiowe” słowa oraz naturalna gra młodzieży dała okazję do przemyślenia tego zjawiska w naszym środowisku – zjawiska tym groźniejszego, że jego zaczynem są nasze osobiste złe myśli, intencje i emocje. Dopiero potem przychodzą czyny. W naszym ludzkim myśleniu bardzo często przekreślają one 
dalszy ciąg życia konkretnego człowieka (rzadko dajemy innym wiele szans) – inaczej jest z Jezusem, który takie szanse daje nam wciąż od nowa, wierząc w naszą dobrą wolę. O tym właśnie przekonywała końcowa sekwencja pantomimy, kiedy – tak sprawcy śmierci matki i żony, jak i ona sama – otrzymują od Chrystusa Jego błogosławieństwo niosące przebaczenie, pokój serca i „światło”, światło prawdy, tak bardzo potrzebnej, aby nie zatracić się w tak skomplikowanej dzisiejszej „rzeczywistości mroku i śmierci”.
Dzisiejszy program jest kolejnym elementem współpracy międzyparafialnej. Po raz 
kolejny (po tegorocznych jasełkach) grupa, prowadzona przez bardzo czynnego i kreatywnego ks. Andrzeja, pomogła nam przeżyć tajemnicę wiary i skonfrontować ją w (tak nieraz brutalną) prozą naszej codzienności. Za to składamy serdeczne „Bóg zapłać”.
Serwis foto – zapraszam do Galerii Foto.