Nadanie imienia Jana Pawła II Szkole Podstawowej nr 3 w Lubaniu
„Szukałem was, teraz przyszliście do mnie…” – te słowa, wypowiedziane przez Jana Pawła II, 2 kwietnia 2005 roku na wieść o przybyciu na czuwanie na placu św. Piotra tysięcy młodych ludzi, dzisiaj zabrzmiały na nowo, choć w innym kontekście, w lubańskiej wspólnocie Szkoły Podstawowej nr 3. Dzisiaj bowiem, w czwartek, 29.05.2008 roku, Szkoła ta przyjęła za swojego Patrona Jana Pawła II. Uroczystość miała 3 odsłony: uroczystą Eucharystię w kościele św. Trójcy w Lubaniu, której przewodniczył Jego Ekscelencja Ks. Biskup Stefan Cichy, Biskup Legnicki; odsłonięcie i poświęcenie tablicy pamiątkowej w gmachu Szkoły oraz uroczystość oficjalnego nadania imienia Jana Pawła II, połączona z akademią przygotowaną przez uczniów „Trójki”.
Uroczystej Mszy św., rozpoczynającej Święto Szkoły, przewodniczył Biskup Legnicki, Ks. Biskup Stefan Cichy w asyście wizytatora rejonu jeleniogórskiego ks. Prałata Józefa Steca oraz proboszcza parafii Narodzenia NMP, ks. Kanonika Marka Kurzawy. Oprócz Dyrekcji, Grona Pedagogicznego i Rady Rodziców, we Mszy św. wzięli udział: wizytator Kuratorium Oświaty we Wrocławiu – Joanna Warchoł, Burmistrz Miasta Lubań, Konrad Rowiński, przewodnicząca i radni Rady Miasta Lubań, inspektor oświaty Urzędu Miasta Lubań – Małgorzata Chojnacka, liczne grono Prezbiterium Lubańskiego, wspólnota uczniowska Szkoły Podstawowej nr 3 oraz delegacja uczniów (absolwentów SP3) z Gimnazjum nr 1 w Lubaniu-Księginkach.
Po procesjonalnym wejściu Czcigodnego Celebransa powitała Dyrektor świętującej Szkoły, Pani Alina Jarosz , przedstawiciele grona uczniowskiego oraz proboszcz parafii św. Trójcy, ks. Kanonik Jan Lombarski. W homilii Ksiądz Biskup, nawiązując do dwóch postaci – Sługi Bożego Jana Pawła II i patronki dnia, św. Urszuli Ledóchowskiej – podkreślił wielką godność płynącą ze wzorca świętego patrona szkoły, ale także związane z nią zobowiązania. „Jan Paweł II i św. Urszula uczą nas świętości praktykowanej na co dzień – mówił kaznodzieja – /…/ i ona staje się także wyzwaniem, stojącym przed Wami”. Zwieńczeniem słów homilii stał się obrzęd poświęcenia sztandaru szkoły, zaś swego rodzaju odpowiedzią na treści homilii – słowa modlitwy wiernych, poprowadzonej przez uczniów SP 3.
Po przyjęciu błogosławieństwa zebrani ruszyli procesjonalnie przez miasto do budynku Szkoły, gdzie miała się odbyć druga część uroczystości. Po powitaniu zebranych, uroczystego odsłonięcia tablicy pamiątkowej dokonał Burmistrz Miasta Lubań, Konrad Rowiński i Wizytator Kuratorium Oświaty Joanna Warchoł. Następnie Ksiądz Biskup poświęcił ją, życząc, aby Boże błogosławieństwo towarzyszyło codziennej pracy pedagogiczno-wychowawczej.
Po zakończeniu tej części uczestnicy przeszli do budynku Miejskiego Domu Kultury, gdzie miała się odbyć ostatnia, trzecia „odsłona” dzisiejszej uroczystości. Serdecznie powitani przez Dyrektora Szkoły zajęli miejsca, aby wziąć udział w akcie oficjalnego nadania Szkole imienia Jana Pawła II. Aktu tego dokonała (odczytując odnośną uchwałę Rady Miasta) przewodnicząca, p. Małgorzata Grzesiak. Po formalnym wstępie i odczytaniu uchwały Pani Małgorzata „dorzuciła” refleksję nieformalną (która jeszcze bardziej podkreśliła piękno uroczystości) – „ja także byłam uczennicą Szkoły Podstawowej nr 3… i jestem z tego bardzo dumna”. Następnie Burmistrz Miasta Lubań przekazał Pani Dyrektor akt nadania imienia i – podkreślając wielką godność Patrona Szkoły – wyraził nadzieję na piękne owoce podjęcia związanych z nią zobowiązań. Na zakończenie przemówienia Burmistrz przekazał Księdzu Biskupowi pamiątkową panoramę Lubania (jeden z 10 wykonanych egzemplarzy) z nadzieję, że będzie to miła pamiątka dzisiejszego pobytu Jego Ekscelencji w naszym mieście.
Kiedy została w ten sposób zakończona oficjalna część uroczystości, salę MDK opanowały dzieci i młodzież, które zaprezentowały pięknie przygotowany, profesjonalnie wykonany i emocjonalnie przejmujący program, którego przesłaniem były słowa odnoszące się do tych z początku dzisiejszej relacji: „Przychodziłeś do nas – my teraz chcemy iść za Tobą”. Pięknie wykonana „Barka”, wzruszające recytacje, ale także swobodna aranżacja części tekstów, którym towarzyszyła prezentacja multimedialna (przygotowana przez ks. Andrzeja Łuczyńskiego), wreszcie pełen dziecięcej radości „Krakowiak” i piosenka wieńcząca występ – to wszystko stworzyło atmosferę prawdziwego, autentycznego święta; święta nie tylko osób dorosłych, ale także tych, którym Szkoła Podstawowa Nr 3 im. Jana Pawła II ma służyć. Sądzę, że nie tylko ja podczas ostatniego utworu pomyślałem: „Szkoda, że to już koniec”. W pewien sposób wyraziła to Pani Wizytator, Joanna Warchoł, gratulując pięknego programu, a także tego, że od dzisiaj Szkoła nie będzie już „numerem w ewidencji lub ciałem anonimowym – będzie miała swoje imię i nazwisko”.
Organizatorzy uroczystości na koniec zostawili wielką niespodziankę, prawdziwą „ucztę konesera” – „Tryptyk Rzymski” w wykonaniu znanego aktora, Jacka Paruszyńskiego. Słowa naszego Rodaka, odczytane z pełną ekspresją i profesjonalizmem – to była naprawdę WIELKA niespodzianka, która zakończyła obchód tego dnia.
Tyle, jeśli chodzi o relację z zewnątrz. Ale… każdy z nas przeżył tę uroczystość na swój sposób – także ja. Pozwolę więc sobie na kilka refleksji „po”.
Najpierw serdecznie dziękuję Pani Dyrektor za zaproszenie mnie – była to dla mnie uroczystość bardzo osobista. Wprawdzie nie uczę w Pani Szkole, ale… tam uczą się moje „dzieciaki”. Spotkanie z nimi w innej scenerii, ale w podobnej (jak na Księginkach) atmosferze – to było COŚ.
Pragnę pogratulować pięknego przebiegu tego dnia. Teoretycznie gratulacje te wyraża pojęcie „profesjonalizm” – ja jednak myślę, że dokonaliście Państwo (razem ze swoimi Podopiecznymi) czegoś o wiele więcej; rzeczy bardzo trudnej i równie pięknej: Wasza uroczystość nie była urzędowym aktem czy luźnym spotkaniem. Oprawie urzędowo-formalnej dodaliście Państwo bardzo wiele treści „od serca”; Wasze „dzieciaki” (jakoś tak lubię je nazywać) dały z siebie bardzo wiele, dokładając do należnej chwili powagi mnóstwo swojego żywiołu i radości. To wszystko stworzyło atmosferę prawdziwego Święta – święta Was wszystkich… i tego z całego serca gratuluję.
Życzę, aby pamięć o tym dniu była cały czas bardzo świeża; aby dawała Państwu wiele satysfakcji ze swojej pracy, a Waszym Podopiecznym – chęci do potwierdzania uczniowską codziennością tego, co dzisiaj zostało powiedziane wprost: „Zasługujemy na to”. Na koniec, wraz z życzenia chciałbym Państwu zadedykować 2 teksty:
Pierwszy to słowa Jana Pawła II, wypowiedziane na Błoniach krakowskich w 1979 roku: „Pozwólcie przeto, że tak jak zawsze przy bierzmowaniu biskup, i ja dzisiaj dokonam owego apostolskiego włożenia rąk na wszystkich tu zgromadzonych, na wszystkich moich rodaków.
Pragnę wam dziś przekazać tego Ducha, ogarniając sercem z najgłębszą pokorą to wielkie „bierzmowanie dziejów”, które przeżywacie.
I dlatego – zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością
– taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym,
– abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili,
– abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy.
Proszę was:
– abyście mieli ufność nawet wbrew każdej waszej słabości, abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało,
– abyście od Niego nigdy nie odstąpili,
– abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On wyzwala człowieka,
– abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest największa, która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu.
Proszę was o to…”
Drugi natomiast, to mój ulubiony tekst autorstwa Jacques’a Loev’a: „Pamiętaj, jesteś być może jedyną Ewangelią, którą będzie czytał drugi człowiek”.
Szczęść Boże!!! Ks. Janusz Barski
Fotki oczywiście będą, ale za kilka dni. Pozdrawiam.