LISTOPADOWE ZAMYŚLENIE
Zapraszam do obejrzenia zdjęć prezentujących opisane niżej misterium – zostały one umieszczone w GALERII ZDJĘĆ.
Listopad – czas zadumy nad naturą życia i jego przemijania; czas refleksji nad istotą Kościoła, który funkcjonuje na płaszczyźnie ziemskiej (Kościół Pielgrzymujący) oraz poza doczesnej (Kościół Oczyszczający się i Triumfujący). Czas, który choć rozpoczyna radosne dziękczynienie, kieruje nas – także przez wymowę jesiennej aury i przyrody – ku zadumie przy grobach naszych bliskich zmarłych. Czas wyjątkowy – w którym najbardziej „ożywionymi” miejscami stają się nekropolie.
Ten czas rozpoczyna radosne świętowanie i dziękczynienie za dar tak wielu orędowników oraz wzorców do naśladowania w ludzkiej codzienności. Uroczystość Wszystkich Świętych – to okazja do uświadomienia sobie powszechnego wezwania do realizowania postawy świętości na każdej płaszczyźnie ludzkiego pielgrzymowania. O tym przypominały parafialne jej obchody.
Ważnym elementem świętowania tego dnia miała dla społeczności Lubania procesja po lubańskiej nekropolii, rozpoczęta (zgodnie z tradycją) w kościele Świętej Trójcy. Naszej modlitwie sprzyjała pogoda – typowo „złoto-jesienna”. Nic więc dziwnego, że w nabożeństwie wzięła udział duża grupa mieszkańców Lubania, których liczba powiększała się przy każdej kolejnej stacji. Do prowadzonej przez księży proboszczów parafii lubańskich modlitwy dołączały i towarzyszyły jej osoby i rodziny zgromadzone przy grobach swoich bliskich zmarłych. Ten powszechny charakter modlitwy podkreślił w słowach podziękowania nowy proboszcz parafii-gospodarza, ks. Kanonik Jan Bryja: „Dziękujemy najpierw Bogu za dar pięknej pogody /…/ oraz ludziom – tak tym, którzy przyczynili się do organizacji i zabezpieczenia dzisiejszej procesji, jak i jej uczestnikom”.
W procesji wzięła także czynny udział liczna grupa osób z parafii pw. św. Maksymiliana Kolbego w Lubaniu-Księginkach, dla których dzisiejsze świętowanie miało jeszcze jedną odsłonę – już typowo lokalną.
Od 9 lat tradycją parafii stało się bowiem wieńczenie dnia 1 listopada misterium poetycko-modlitewnym „Refleksja Listopadowa”, w którego przygotowaniu i przeprowadzeniu partycypuje młodzież przygotowująca się do przyjęcia Sakramentu Bierzmowania. W tym roku grupa ta liczyła 9 osób – uczniów lubańskich Gimnazjów (Veronika, Klaudia, Justyna, Kornel, Wiktoria, Małgosia i Karolina) oraz szkół ponadgimnazjalnych (Aneta i Szymon). Przesłaniem misterium stały się słowa: „Śpieszmy się kochać ludzi – tak szybko odchodzą”.
Program, mimo powtarzającej się sekwencji tekstów i utworów muzycznych, od samego początku gromadzi liczną rzeszę parafian, chcących zwieńczyć przeżycie tego dnia osobistą refleksją i modlitwą za bliskich zmarłych. Szczególnie przejmującym doświadczeniem tej wieczornej modlitwy jest „świetlny różaniec” – utworzony z zapalanych podczas jego rozważania świec. W modlitwie tej pamiętamy o znanych nam i nieznanych zmarłych, którzy potrzebują naszego modlitewnego wsparcia.
Opisane misterium wymagało od naszej młodzieży dużego zaangażowania i dojrzałości – za te cechy, a także za kreatywność animowania modlitwy gorąco dziękuję naszym kandydatom. Sądzę, że udział w „Refleksji” stał się dla nas wszystkich doświadczeniem, które na długo pozostanie w naszej pamięci.